عاطفي اړتیاوې څه دي؟

عاطفي اړتیاوې هغه فطري رواني او روحي غوښتنې دي چې هر انسان یې د خوښ ژوند، روحي توازن او د اړیکو د پیاوړتیا لپاره لري. لکه څنګه چې بدن د بقا لپاره خوراک، اوبه او هوا ته اړتیا لري، روح او روان هم د دوامداره مینې، پاملرنې، باور او صمیمیت لوږه لري.
دا اړتیاوې د انسان د شخصیت په جوړولو، د اړیکو په خوندي کولو او د ذهني/عاطفي سلامتۍ په ټینګښت کې مهم رول لري.
د عاطفي اړتیاوو مهم ډولونه
1. د مینې او محبت اړتیا
هر انسان غواړي چې ورسره مینه وشي، ځان خوږ وګڼي او د یو چا په زړه کې ځای ولري.
بېلګه: ماشوم د مور او پلار له مینې پرته په روحي توګه نیمګړی پاتې کېږي.
2. د صمیمیت او تودوخې اړتیا
لکه غیږ ورکول، د لاس نیول، موسکا او د مهربانۍ خبرې.
بېلګه: یو ملګری چې ستړي حالت کې په نرمې جملې درته ووایي “ستړی مه شې”، تا ته آرام درکوي.
3. د ارزښت او درناوي اړتیا
انسان غواړي ومنل شي او د هغه وړتیاوې او ارزښتونه وپېژندل شي.
بېلګه: که څوک ستا هڅه وستايي، نو لا زیاته هڅونه پیدا کوې.
4. د امنیت او ملاتړ اړتیا
داسې څوک ولرې چې پرې باور وکړې او پوه شې په ستونزه کې ستا ترڅنګ وي.
بېلګه: د ژوند ملګری یا ملګرې چې په کړاو کې درسره درېږي.
5. د تعلق او ملګرتیا اړتیا
انسان ټولنیز مخلوق دی؛ ځان باید د یوې کورنۍ، ډلې یا ټولنې مهم غړی وبولي.
بېلګه: په کورنۍ غونډه کې ګډون کول انسان ته د خپل‌والي احساس ورکوي.
6. د اورېدلو او پاملرنې اړتیا
هر څوک غواړي د هغه خبرې په غور واورېدل شي او احساسات یې درک شي.
بېلګه: کله چې څوک یوازې ستا درد ته غوږ نیسي، ته ځان سپک او خوشحال احساسوې.
ولې باید د عاطفي اړتیاوو پوره کولو ته پام وشي؟
1. د ژوند بنسټیزه برخه ده – پرته له مینې او ملاتړ، انسان روحي تشوالی احساسوي.
2. خوښي زیاتوي – پوره شوې عاطفي اړتیاوې د خوشحالۍ او رضایت کچه لوړه وي.
3. اړیکې غښتلې کوي – مینه او درناوی د ګډ ژوند ارزښت لوړوي.
4. زده کړه او وده هڅوي – ماشوم چې مینه او پاملرنه وویني، په ځان باور یې زیاتېږي.
5. د سختیو مقابله اسانه کوي – په ستونزو کې د ملاتړ لرل، د فشار اغېز کموي.
6. مثبت احساسات خپروي – صمیمیت او رفاقت د ټولنیز باور فضا پیاوړې کوي.
7. د ذهني او جنسي اړیکو توازن ساتي – عاطفي رضایت مستقیم په زناشويي اړیکو اغېز کوي.
8. خوشبختي تضمینوي – کله چې عاطفي اړتیاوې پوره شي، انسان ځان بشپړ او خوشحاله ګڼي.
وروستې خبره
عاطفي اړتیاوې د انسان د روح “ډوډۍ” ده. که دا اړتیاوې پوره نه شي، انسان د یوازیتوب، تشوالي او خپګان ښکار کېږي. خو که په مینه، درناوي او پاملرنه ډکې شي، نو نه یوازې فرد خوښ او سالم وي، بلکې کورنۍ، اړیکې او ټولنه هم سوکاله کېږي.