شعرونه او لنډۍ

چې ماښام په خپلو ګوتو ددې سیند سپينې څپې یې تکې تورې رنګولې ته هم هلته وې ولاړه له سپين مخه دې رڼا وې رالویدلې او دې سیند به بیا سینې پورې ټومبلې لکه څو سپینې ډیوې د نیلوفر…

د اوربل ټيک نه مې پاولې لویدلې د زنې خال مې سور تنور سوزلې زه یم افغانه د ژوند حق نه لرم چې وښوریږم حال مې دی رټلې سترګې به ښکته سر به ټیټ ګرزوم که یې کړم پورته په سولۍ ختلې…

بيا کتلي  څو  شعره له اصغر هاشمي ځنې آرمل ته د پروني شاگرد او ننني استاد و.ب. په غبرگون کې: پاداش په زرو زرو زرونو             گلباغچو د گلوييونو،…

د پښتنو بده رواجه لمبې کړي بلې، اور په خویندو مړکوینه   د زړگي زور مې پاتې نه دی یاره کیسه دې لنډوه ستړی دې کړمه   خلک د پیر لمنه نیسي ما د وړوکي جانان پښې نېولې دينه  …

زېری زېری مي درباندي له هیلمند تر اباسینه له هر کلي ناره پورته یوه خاوره یوه وینه له کنړ تر کندهاره له هري تر ننګرهاره نن هغه خبره اورو چي چا نه کوله سپینه له غازي میونده راغلې…

سنځله نوم په افغانستان، د ډېورنډ کرښې څخه پورې غاړې او په نړۍ کې د مېشتو پښتنو په یو شمېر ښځینه انسانانو اېښودل کېږي. له بلې خوا سنځله په پښتنو کې یو هنري ښځینه نوم دی چې زموږ وګړي…

  باد د کابل له لوري راغی په وازه خولهٔ یې لړمانهٔ ته تیرومه   د محبت باران دې وشي چې له دې تورو زړونو یوسي نفرتونه   غم دې له ځانه سره یوسه ما ته یې مه پرېـږده، ړنده کڼه…

ای پــه نـړی کـی پـراتــه مـسـلـمـانـو:                                             ای عــــرب او عـــجـــم د اسـلام پــیـروانــو غــزه نــابــود شــوه تـریـنـه دودونـه خـیـژی…

دا دي بیا هماغه شپه ستا د خوږ بدن خوشبو راباندې اوري ستا تصویر مې مخ ته ایښی ټینګه غیږه ترې راتاوو کړم تور ماښام مې د زړه خوړین زخم تازه کړي چې ستا سر زما پر زنګون و ما به…

پروطن به پسرلی وي زما قسمت به پکښي نه وي می به اوري له جامونو او نوبت به پکښی نه وي ټول به خپل وي اولسونه مخ به تور وي د پردیو شیخ به پروت وي په خلوت کي خو قدرت به پکښي نه وي…