انسان او د ښه اثر فلسفه

هر انسان د خپل ژوند په اوږدو کې له خلکو سره راشه درشه لري. دا راشه درشه یوازې د خبرو تبادله نه ده، بلکې یوه رواني او اخلاقي تبادله هم ده. هغه څه چې موږ یې له ځان وروسته پرېږدو، یوازې مادي شېان نه دي، بلکې زموږ سلوک، زموږ یاد، زموږ چلند او زموږ ارزښتونه دي.
ښه اثر پرېښودل دا معنا لري چې:
خلک دې له موږ سره د لیدو، خبرو، او تعامل وروسته خوند، خوښي او الهام احساس کړي؛
زموږ کړنې دې داسې وي چې خلک پرې اعتماد، ارامتیا، او عزت حس کړي؛
زموږ حضور دې د نورو د ژوند لپاره برکت، رڼا او یو مثبت بدلون وي.
ولې ښه اثر پرېښودل مهم دي؟
۱. یادونه تل پاتې ده: انسان مري، خو نوم او یادونه یې ژوندی پاتې کېږي. که ښه اثر پرېږدو، زموږ یادونه د دعا، ښېګڼې او الهام سرچینه ګرځي.
۲. ټولنیز چاپېریال جوړوو: زموږ چلند د ټولنې په بڼه اغېز کوي. که موږ مهربان، رښتیني او صادق واوسو، دا اخلاق نورو ته هم لېږدوو.
۳. خپله نفسي سکون تر لاسه کوو: کله چې له خلکو سره په مینه، درناوي او خیر سره چلند وکړو، زموږ ضمیر مو ملامت نه وي، او دا راته دنننی ارامتیا راولي.
۴. اخلاقي میراث: زموږ اخلاق زموږ د کورنۍ، نسل او ټولنې لپاره یو اخلاقي میراث دی. که ښه اثر پرېږدو، راتلونکي نسلونه به هم ترې زده کړه کوي.
راځئ داسې ژوند وکړو چې زموږ حضور د خلکو لپاره یو نعمت وي، او زموږ نه‌حضور یوه تشه، نه راحتي.
ښه اثر پرېښودل دا معنا لري چې خلک دې له نیکۍ، صداقت، مهربانۍ او رښتینولۍ سره یاد کړي.
د انسان شخصیت نه یوازې په خبرو، بلکې په عمل او سلوک کې ښکاري.
نو هڅه پکار ده چې داسې ژوند وکړو، چې له موږ وروسته خلک ووايي:
“هغه یو ښه انسان و، موږ ته یې الهام راکاوه.”
زموږ هڅه باید دا وي چې:
خلک له موږ سره د لیدو وروسته ښه احساس وکړي؛
موږ له ځان وروسته داسې خبرې، خاطرې او احساسات پرېږدو، چې خلک پرې فخر وکړي؛
او داسې ارزښتونه وپالو، چې له مرګ وروسته هم زموږ یاد ژوندی وساتي.
ځکه چې انسان تلپاتې نه دی، خو د هغه اثر تلپاتې کېدلی شي.

د کارکوونکي د وضعیت بدلون ارزښت: د بشري منابعو له ستراتیژیک لید څخه