شعرونه او لنډۍ

سترګې مې نه پرانیزم نړۍ کتلی نه شم د سیالۍ وړ نه يمه خوله مې له خاورو ډکه زما پر کلي او ښار د جهالت توره تیاره خپره ده د ګاونډي لورکه  چې اوس ايله نوې ځوانۍ ته رسیدله…

ـــــــ ژوند همیشه یوه ښکلې خو مغروره معشوقه ده کله غوسه کله مسکۍ وي. نو ژوند په ځان مه سختوه ! هر کولپ د صبر په کیلي باندې خلاصیږي . باغ کیدای شي د اورونو تور خوراک شي خو…

د بې حسو نرواکي په اوج کې ده ښاري نجونې جنسیت بدلوي او په ښویو نرمو مخونو یې ږیره راشنه کیږي کلیوالې نجونې د ځان وژنې په وبا اخته دي هره ورځ د ګودر په اوبو کې یو یو ټیکری…

داد از حق بزنید و، نیـــتِ فــریاد کنید ز خیر خـواهان جهان طلب امداد کنید دشــــمنِ دیریـنه در پی بربادۍ ماست طرح برهم زدن نقــشه ئی صیاد کنید هر کجــــائید شما، ای هموطنان…

لار رانه ورکه، ځکه (د ادکې‌مور اووم‌تلین) مور د مینې او عاطفې بې‌پایه خزانه ده. چې مورکۍ نه وي، ژوند مانا به څه وي د وکوه، د مه‌کوه څوک نه‌شته لار رانه ورکه، ځکه د…

‎منی په نېک فال نیسم، ‎چې ساړه نسیم د کوڅو لمن پورته کړي ‎پاڼې د ستړو پروانو په څېر راښکته شي ‎او کوڅې د زېړ او سرو غالیو فرش شي ‎ ‎ونې، لکه ستړې زړې ‎پر زمانې غاړه ږدي…

خبر نۀ دي پخپل جرم چې پۀ څۀ مري د كابل نه تر اټكه پښتانۀ مري پۀ دې زمكه كۀ د كفر اسلام جنګ دى دا تور مخي پكې خدايه ولې نۀ مري داسې بريد مې د پښتون پۀ خونه كېږي…

خـواره واره خـيالـونه مـو د شپـې راټــولـوو د شنـه اسـمان په ستـورو کې دانـې راټـولـوو ميېنې ښکلا ايزې شيـبې يـې لـه مـوږ يـوړې پر ورکـو لارو سر يوو اصلي موخې ورکـوو…

کچه كوټه وه د شېخ ښار كې يى پخه واخېسته د تعويزونو كاروبار كې يې بنګله واخېسته دا يى نشې زما د قام پۀ بچو خرڅې كړلې ځكه يى سل جریبه زمكه شپه پۀ شپه واخېسته دغه سړى بۀ…

لکه چی خا ورې مې په خوله شوې د جـانـان کـور نـه د سنـدرو غـږراځـیـنـه   د کرن‌خان کافره غږه تللی جانان رایاوې، تباه دې کړمه   د پشکال په گرمۍ پوخ شې څنگه دې ورانو دیوالو…