زمستان گذشت و روی سیاه به زغال ماند

این روزها، این ضرب‌المثل خیلی دقیق در وصف پاکستان صدق می‌کند، اسلام‌آباد امروز دید که بزرگترین محموله و نخستین بار گندم از هند به افغانستان رسید. بندر چابهار پل مطمئن تجاری و ارتباطی میان افغانستان و هند شد.

سال‌ها پاکستان تلاش کرد و سیاست‌های طراحی کرد تا مادام‌العمر افغانستان را وابسته به خود نگهدارد. سعی کرد تا هر زمان که خواست با بستن مرزاش، گرسنگی و مشکلات اقتصادی را بر مردم افغانستان تحمیل کند. اسلام‌آباد و سیاست گذارانش بر این باور بودند که تنها دریچه‌ی اقتصادی و ارتباطی افغانستان از پاکستان می‌گذرد و هر حماقتی که دلشان خواست می‌کند.

پاکستان تلاش کرد تا خود را به عنوان بادار بر نسل‌های آینده افغانستان معرفی کند. خود را همچنان مالک مسیرهای تجارتی افغانستان با آسیای میانه حفظ کند. پاکستان سیاست‌های طولانی مدت داشت تا همچنان بازارهای افغانستان را در اختیار داشته باشد و هر نوع جنس و کالایش را بفروشد.

اما افتتاح بندر چابهار و پهلو گرفتن نخستین کشتی تجاری هند در این بندر و سپس رسیدن هزاران تن گندم به افغانستان خواب و خیال پاکستان را نقش بر آب کرد.
سیاست‌های پاکستان در مورد انحصار کردن بازارهای افغانستان ناکام شد و فقط روی سیاهی این ماجراها به نام پاکستان باقی ماند.

طرح بندر چابهار سال گذشته میان رییسان جمهور ایران و افغانستان و نخست وزیر هند تایید و افتتاح شد. ایران اعلام کرده که در تلاش ساخت خط ریل میان افغانستان و ایران است تا کالاهای تجارتی با سرعت و سهولت بیشتر منتقل شود.
سفیر ایران دیروز در نشست خبری اعلام کرد که کشورهای منطقه نباید در تلاش تقابل و رقابت باشند بلکه باید برای تعامل کار کنند. او ظاهراً نکته‌یی را به پاکستان مطرح کرد که نتوانسته مانع رشد تجارتی و اقتصادی افغانستان شود.

یکی از میوه‌ فروشان کابل به روزنامه‌ی سرخط گفت که از یک سال به اینسو میوه و سبزیجات پاکستان در مارکت کابل بسیار کم شده است. بیشتر میوه‌ها یا داخلی هستند یا از ایران و هند به افغانستان می‌آیند. او همچنان گفت که نرخ و فروش این میوه‌ها نسبت به مواد پاکستانی بهتر است.

افغانستان با کم کردن توجهش به تورخم و بندرهای تجارتی با پاکستان، ضربه‌ی اقتصادی سنگین را به پاکستان وارد کرده است. نه تنها توجه خود را کم کرده بلکه تعزیرات شدید را بر تاجران پاکستانی نیز وضع کرده است.
در بخش دیگر مسله، پاکستان در بازی‌های سیاسی نیز مغلوب هند شده است. پاکستان به این باور رسیده که نمی تواند در میدان نظامی و سیاست حریف هند باشد.

اکنون که افغانستان، ایران و هند در توافق بزرگ تجاری با هم به سر می‌برند و بندر چابهار در اختیار افغانستان قرار دارد. نیاز است تا دولت افغانستان برای انتقال کالاهای هندی و ایرانی به آسیای میانه از طریق افغانستان توجه کند.
دولت می‌تواند افغانستان را به پل ارتباطی مبدل کند. تامین امنیت، ساخت شاهراه‌های استندرد و همکاری در ساخت خط ریل می‌تواند این روند را تسریع کند.

حکومت باید تاجران را ترغیب کند که به جای وارد کردن کالا از پاکستان، به هند بروند و از طریق چابهار علاوه بر رفع نیازمندی‌های مردم افغانستان، بارهای تجارتی خود را به ترکمنستان، آذربایجان، ازبیکستان و دیگر کشورهای همسایه افغانستان بفروشند.

دولت ایران اعلام کرده بود که زمین‌هایی را در بندر چابهار برای ساخت گدام و کارخانه در اختیار سرمایه داران افغان قرار می‌دهد. دولت با توجه و همکاری با سرمایه داران، سهم بیشتری در رشد اقتصادی بندر چابهار داشته باشند.
وقتی افغانستان مسیر ترانزیت منطقه شد سر پاکستان خم خواهد شد و دسترخوان مردم افغانستان همواره رنگارنگ خواهد بود.

روزنامه سرخط