لنډې کیسې

دروازه ېې په کراره ټک ټک کړه، ترشاه غږراغئ : ـ مهرباني دروازه ېې پرانیسته ، د میزترشاه په سپین چپن کې ناست کس وروکتل ، پرته له دې چې څه ووايي ، لاس ېې د میزمخې ته ایښې څوکۍ ته…

         مازدیګر قضا ستړی له کاره کور ته راغلم، مور مې په کټ کې ناسته وه، زما د راتلو انتظار یې کولو، زه هم ورغلم د کټ په بازو ورسره کېناستم، د شنو چایو پیاله یې راته ډکه کړه،…

نیمه پېړۍ ده چې ناروغه په کټ کې پرته ده. له اده باده وتلې ده، داسې ډنګره شوې ته وا ټولې غوښې یې توږلې او یوازې هډوکي یې پاتې دي. خوراک او څښاک، هر څه بېرته راګرځوي. چت ، دیوالونه ،…

آسمان تورو ورېځو پوښلی دی. د لمر سترګه کله کله د هغو له منځه ځان راوباسي، ځمکه سپین پړک شي – خو لکه په ځنځیر یې چې تړلې او بندیوانه وي او یا ددې ځای پر وګړو د لمر او رڼا بندیز وي،…

د دروازې د وهلو غږ راغئ ، د مامور حیات او زامنو سترګې دروازې  ته سیخې شوې، لنډ، منډوکی سړی راننوت، مامور حیات الله د چایو ډکه پیاله کیښوده، له لاسونو ېې پړکا وویسته، سترګې ېې وازې…

زموږ د کلي په هغه جومات کې چې زموږ د دوکان تر څنګ و، په افغانستان د روسانو د اشغال پر مهال به په کې پینځه وخته جمع کې مجاهدینو ته چې د دین پتنګان به بلل کېدل، د بریالیتوب دعاکانې…

د ګلبهار سنټر مخامخ د پیاده رو پر څنډه کتار ماشومان ناست ول. د بوټانو د رنګ بوتلونه او بُرسونه یې مخې ته ایښي وو. چې څنګه ور نږدې شوم؛ ټولو راوکتلې. هر یو په دې تمه و چې…

           سهار وختي له خوبه پاڅېدم، مخ او لاس مې اومینځل، ويښتان مې ږومنز کړل، له المارۍ نه مې خپل غټ د ژمي کوټ راواخیستو او وامې غوستلو، د بوټو له المارۍ نه مې خپل تور تازه رنګ…

سید کمال ستېج ته ودرېد، د شعرونو وړه کتابچه یې مخې ته پرانیسته، غاړه یې تازه کړه، شعر یې لکه خوږه نغمه او زړه راکښونکې سندره داسې واوراوه،  ټول یې داسې تر اغېز لاندې راغلل تا به…

 د ورځې لس بجې دي. د پلار معاينه خانې ته په خپل کريمي والګاه موټر کې راغلم، پلار مې د معاينه خانې په انګړ کې درېدلی دی. پلاره سلام! خيرت خو دی ولې نا کراره يې! هېڅ خبره نه ده،…