لنډې کیسې

له تېرو دوو کلو څخه مې وزن ډېر زيات شوی دی, خېټه مې ډېره بهر را وتلې ده, په سر مې بوج وي, غصه ډېره راځي, او ورسره مې خوب هم نه پوره کېږي. ډاکټر ته ولاړم, فشار مې ډېر جګ شوی دی,…

د پسرلي څپانده سیند داسې غړومبېده تا به ویل اوس به نړۍ تر ستونې تېره کړي؛ کله به یې څپې داسې پراخه شوې، چې د سیند له غاړو به هم را واوښتې، کله به له غټو تېږو سره په لګېدو اوبه یو…

پاچا له خپل وزیر نه پوښتنه وکړه چې ولې زما دا غلام زما نه نېکمرغه ژوند لري؟ هغه هیڅ نه لري، خو هر وخت یې خوله له خندا ډکه او خوشاله یي او زه پاچا یم، هر څه لرم، خو بیا مې هم اکثره…

سپین ږیری بابا په باغ کی ناست وو چوکۍ ته یی تکیه کړې وه. په ژور خفګان اخته وو. د ژوند ټولی ترخې خاطرې یی ذهن ته راتللی . او تر سترګو یی دردناک څاڅکي څڅیدل د خپلی میرمن تورپیکۍ…

په مخکني سېټ کې ورسره څنګ په څنګ کېناستم، موټر حرکت وکړ او له خپل ملګري سره مې وروستۍ خبره بشپړه کړه، هغه د شا سېټ کې له دوو نورو کسانو سره ناست و، د څنګ ملګری مې راته څک شو،…

هغه خپلې عينکې جېب ته واچولې، له دفتره را ووت، د کيڼ لاس کوټې ته ورننوت، ځوانه ډاکټره ښځه د احترام له پاره ورته ولاړه شوه، په غوسه يې ورته وويل، نن اوومه ورځ ده، تا د هو او نه…

له دفتره چې را وتلو، جمال مخ را واړاوه  نن باید اطاق ته زر ځانونه ورسوو کوم ځواب مي ورنه کړ بیا راته وکتل تا ته مي وویل اورې؟ سمه ده ولاړ به شو:  ما ورته ومې ويل ښه خو…

              د ماښام له اذانه سره سم فېروزې خپل وروستی ناروغ رخصت کړ. ستاتسکوب یې یوې غاړې ته کېښود. غځونې یې وکړې. د څوکۍ په یوه سوېچ یې ګوته کېښوده. څوکۍ شاته لاړه. لکه خوب چې…

دوه کاله وروسته تلوسه په يوه داسې حقیقت خبره شوه, چې اوس يې زياتې هيڅ هم په وس نه و پوره, د هغې له "خړو سرو" سترګو غټې غټې اوښکې توېدلې, هغه ډېره ناوخته خبره شوه چې د هغې زړه ته…

له ونو څخه پاڼې ورو ورو رژیدلې، ټول زده کړیالان په همدې رژیدلو پاڼو کې روان وو، هر یو خزان پرېښېده، هوا هم بل ډول ښکاریده، هر څه مې په نظر ویرجن راتله نه پوهېږم  ولې!؟ له ځانه…