د اسلامي فرهنګ پر وړاندې د فرهنګي یرغل نوې بڼه

د نړۍ استعمار که په تېر کې پوځي ټانک او توپ و، نو نن یې وسله فکر، فرهنګ او رسنۍ دي. تېر کې د مسلمانانو ځمکې اشغال کېدې، خو نن د دوی اندېښنې، عقیدې، حیا او ارزښتونه تر برید لاندې دي. دا جګړه بله ماهیت لري، بله بڼه لري او بل هدف لري – وجدانونه تسخیرول او ملتونه بې ریشه کول.

د فرهنګي یرغل تر ټولو خطرناکه ځانګړنه دا ده چې انسان پرې نه پوهېږي، ځکه دا بې‌صدا جګړه ده. نه بمونه لري، نه بارود، خو د تلویزیون پردو، فلمونو، ټولنیزو شبکو، مفکورو او تعلیمي نصابونو له لارې د خلکو په ذهنونو برید کوي. هدف یې یو دی: اسلامي هویت کمزوری کول او دین د ژوند له صحنې ایستل.

نن فرهنګي یرغل د “بشري حقونو”، “ازادۍ”، “مدرن ژوند”، “فمینیزم”، او “مینه پرته له محدودیته” تر شعارونو لاندې د مسلمان ځوان فکر نیسي. هغه ته د خپل دین د ارزښتونو په اړه شک ورکوي، خپل تاریخ او هویت ورته شاته پاتې معرفي کوي، او د کفري تمدن غلام فکر ترې جوړوي. دا جګړه تر هر بل وخت خطرناکه ځکه ده چې د کور دننه فکري جاسوسان یې روزلي؛ هغه کسان چې د اسلام نوم اخلي هدف یه بل څه وي.

اسلام د علم، اخلاقو، عزت او عدالت دین دی. خو د فرهنګي یرغل هدف دا نه دی چې اسلام درک شي؛ بلکې هدف یې دا دی چې مسلمان بې باوره، فکري ګډوډ، او په ځان شرمېدلی شي، تر څو د پردیو کلتور ته ور د لاسه شي.

نو حل څه دی؟ حل جګړه نه، بلکې فکري بیداري ده. فکري جهاد هغه پیاوړی دیوال دی چې اسلامي هویت ساتلای شي. که موږ خپل قرآن، خپل تاریخ، خپل ادبيات، خپل حیا او خپل فرهنګ وساتو – نو دا بریدونه به ناکام شي.

که نه، فرهنګي استعمار به هماغه څه وکړي چې پوځي استعمار ونه کړل – امت به له منځه يوسي، بې له دې چې ډز وکړي.

درنښت….. یارب 🤲🏻

د امریکا نړیوال سیاست او د هغه دوه ګونی چلند