برداشت وارونۀ رهبری طالبان از افزایش خشونت ها

طالبان در تلاش اند با افزایش جنگ و خشونت ، حداکثر امتیاز را در مذاکرات صلح به نفع خود تمام کنند روی همین دلیل بجای این که توجه جدی و صادقانه به مذاکرات صلح و گفتگو با هیات گفتگو کننده دولت جمهوری اسلامی افغانستان داشته باشند و روی یک مکانیزم سالم برای آغاز مذاکرات رو در رو تلاش کنند ، برعکس از هم اکنون تلاش دارند تا توافقنامه صلح با آمریکا را اساس مذاکرات صلح قرار بدهند و این پروسه را دچار مشکلات و امتیاز طلبی برای خود نمایند. زیرا این گونه طالبان با چند مورد تاریخی برای خود شان دست خواهند یافت ، نخست این که حاکمیت ملی و استقلال مردم افغانستان را زیر سوال برده و آن را کاملاً نادیده می گیرند و دوم این که مبتنی بر این توافقنامه صلح دیگر دولت جمهوری اسلامی افغانستان وجود نخواهد داشت و آنچه تا کنون وجود داشته است مستعمره ایالات متحده آمریکا میباشد. در حالی که برعکس آنچه واقعیت عینی است دولت جمهوری اسلامی افغانستان با استقلالیت کامل وجود دارد که به مانند ایالات متحده آمریکا با صد ها کشور دیگر در جهان عقد و پیمان های تجارتی ، سیاسی و نظامی دارد و آنچه تا کنون انجام داده است مبتنی بر اراده مردم افغانستان با رعایت اصول بنیادین اسلامی و رعایت مفاد اساسنامه سازمان ملل متحد ، کنوانسیون های بین المللی در موارد مختلف، اعلامیه جهانی حقوق بشر است.

آنچه که همه دنیا به آن متعهد اند چی کشورهای اسلامی و چی هم کشور های غیر اسلامی . اما طالبان از آنجا که پرورش یافته استخبارات کشور های منطقه بخصوص پاکستان میباشند به این موارد توجه خاص دارند و می دانند در صورت که به حاکمیت دولت و مردم افغانستان صدمه زده شود و آنها از صحنه به دور شوند دیگر آنچه که خواسته باشند میتوانند آنرا انجام بدهند روی همین دلیل تاکید دارند تا موافقت نامه صلح با آمریکا اساس گذاشته شود. ولی اصل رایج در دولت های دموکراتیک مبتنی بر اراده مردم این است که مسایل ملی باید با تایید هر سه قوای دولت انجام شود. صلح با طالبان نیز باید از همین مجرا تعقیب شود. زیرا این خواسته مردم افغانستان است که گفتگو ها بین الافغانی باید مبتنی بر منافع ملی کشور باشد ، وقتی بحث از منافع ملی زده میشود این نماینده گان مردم در پارلمان و لویه جرگه هستند که به مسایل بزرگ سیاسی تعریف خاص ارائه میکنند و به آن مهر تایید میگذارند. رئیس جمهور در تازه ترین شرط خود در پروسه صلح که آنرا دیر هنگام مطرح کرده است بیان داشته  که هرگونه توافق با طالبان باید مورد تایید پارلمان و لویه جرگه  قرار بگیرد. این یکی از بهترین راه حل های است که در این پروسه تا کنون بیان شده است . زیرا از یک طرف این شرط تازه یک جانبه گرایی در گفتگو های صلح قطر در سطح ملی و بین المللی را خاتمه خواهد داد و دست پاکستان و ایالات متحده آمریکا را در توافق که تنها به نفع آنها باشد کوتاه خواهد نمود. تایید توافق صلح با طالبان از سوی پارلمان و لویه جرگه مورد مهم است که قانون اساسی کشور نیز به آن توجه داشته چنانچه در قانون اساسی اصل بر آن است که کنوانسیون ها و اسناد بین المللی و هرگونه موافقت نامه در سطح ملی به تایید پارلمان ، ستر محکمه و ریاست جمهوری  برسد تا جنبه ملی و قانونی به خود بگیرد.

بنابراین در یک جمع بندی کلی باید تلاش ها به این جهت باشد که گفتگو ها به مدیریت خود افغان ها و توافق آن به تایید شورای ملی و لویه جرگه به عنوان بالاترین مقام تصمیم گیرنده در امور بزرگ کشور داری صورت بگیرد و ماهیت گفتگو ها و توافقات با طالبان با رعایت اصول قانون اساسی و در نظر گرفتن اصل تفکیک قوا و حاکمیت مردم و منافع ملی صورت بپذیرد و در نهایت این واقعیت عینی که افغانستان یک کشور کثیرال اقوامی است و نباید پروسه صلح به دست یک عده حقوق و ارزش های دیگران را ضایع کند .ولی برعکس این صلح باید به گونه ای باشد  تا تمامی مردم افغانستان در این صلح خود را پیدا نموده و حق هیچ اقلیت قومی در این کشور ضایع نگردد.