لنډې کیسې

د بړستنې له پاسه یې راته پښه ښوروله، «هله! جګه شه، اته بجې دي، ناوخته ده.» مور مې وه. له خوب نه ډکې سترګې مې موښلې او ارږمی مې هم ایسته:- دغه ده جګه شوم. مور مې له کوټې ووتله او ما…

یو سړی د یو پادشاه دربار ته راغی او د نوکرۍ طلب یې وکړ. پادشاه ترې وپوښتل چې څه قابلیت لرې؟ سړي ورته اوویل چې سیاست پوه یم. د بادشاه په دربار کې له پخوا لا ډېر سیاست…

جګر مراد آبادي به څو څو میاشتې په مسته دنیا کې ورک و او کور ته به نه راتلو. یوه ورځ یې چې بې کراري بیخي ډېره شوه، نو د یوې ډمې د چکلې/ کوټې خوا ته ورغی. هغه نڅاګره روشن…

د سپین غره په لمنه کې د چنارونو په نوم یو کلی و، خلکو دې کلي ته ځکه د چنارونو نوم ورکړی و، چې په دې سیمه کې د نورو ونو او بوټو ترڅنګ، لوړو او دنګو چنارونو د خلکو پام ځان ته خپل کړی…

یوه شپه یوه لاس په ماشومانه لیک د علي دوی د کور په دروازه ولیکل: ښه خلک په کورونو کې نه دې پاتې شوي! او بله شپه یوه بل لاس تر هغه لاندې ولیکل: مرګ په خاین! علي په ژړا د مور لمن…

د علي غم له هغه وروسته نور هم زور شو، چې کوڅه تشه شوه. پخوا به چې هر کله علي، مهدي، جعفر، تقي، محمود او... فرصت وموند، سره راټولېدل به، خبرې و لوبې به یې سره کولې یا به یې ډلییز…

یوه شپه څو کسه د جعفر د پلار کره ورغلل، د جعفر پلار یې ونیو او ورسره یو یې ووړ. کیسه راته پخپله جعفر داسې وکړه: ما آغاجان ته چای اچاوه، مور د ډوډۍ پېرلو لپاره وتلې وه، پلار ناست…

انسانان لکه موږکان هغسې شوي وو... . دوی له دېوالونو سره جوخت تلل، بې غږ وغوږه او له یو بل سره به یې هم ډېرې ورو ورو خبرې کولې؛ داسې وو، چې تا به ویل د ازموینې صحنه کې کښېنستي…

د ښار په منځ کې ځوان په یو ماشوم پسې منډې وهلې، ځوان را ته له ورایه داسې را تر سترګو شو، چې دا خو هغه کتابخانې واله نه دی!؟ چې، مخکې شوم اټکل مې سم و! وخت ناوخت به مې ځانته…

ګل محمد د لاسونو ګوتې یو بل کې سره ور وستې، څو غبرګ ټړکا یې ترې ووېستل، د نصوارو چونډۍ یې د ترکاري منځ بوټو کې ور وغورځوله. کبیر کاکا ته یې کړل: ـ لور ګانو او زامنو ته به دې د یو…