شعرونه او لنډۍ

طبیعت؛ عبادتگاهِ سبزِ آفرینش; طبیعت، مسجدی‌ست بی‌در و دیوار؛ که آسمانِ بیکران، گنبد فیروزه‌ای آن است، و آفتاب، امامی‌ست که هر روز در محرابِ بلندش به نیایش می‌ایستد. این مسجد…

چرا گرفته چُنان لرزه دست و پایت را؟! بگو به عاشق دلتنگ، ماجرایت را چرا نگاه تو از من رمیده این‌گونه؟ کسی مگر بربوده‌ست شوق‌هایت را؟ به جای گریه، نگاهی به اشک‌هایم کن…

  وعدی دې ښې دي چی اوږدې دي ستـا د راتـلـو نـېـټـې مـی عـمـر ډېــرویـنـه   ملنګ د څانته دعــا وکړي چې په پردو کوڅو کې نه غواړي خیرونه   زما د یارۍ په تمه نه‌شې زه یې په بدو…

پاکه ربه! زاري کوم په فکر د ښیګڼې خـبـره لـه حــالاتــو ســره ســمـه راتــه کــړه پـه فکر د ښـیـګـڼـې د ژونـد تـمـه راتـه کــړه له موږ نه پوره کیږې نور بیدار مو کړه ذهنونه…

خزان راغی!!! زيړې پاڼي دي رژيږې خزان راغی د ګلونو وار شو تير چی زمستان راغی داسی عمر دی تيريږی که خفه يی يا خوشاله يو ځل به داسی واوری چی مرګ ډير په تلوار راغی ذخيره نلرم…

د سولى(صلح) په تکل!!! ګريوان مى څيرى لاړم ملګرو ملتو ته د سولى په تکل ستړى هم خالى لاسونه راغلم، شوم ستومان ډير مزل لږ سر مى ورښکاره کړ شورا د امنيت ته بس خبره نژدى شوى وه چى…

در آتشِ جنگ… نه پناه، نه راهِ گریز دوباره دود و شعله‌های آتش بلند شد. از تهران یا از اسرائیل،چه فرقی می‌کند؟ وقتی دود سیاه بالا می‌رود،پایین‌اش ما می‌سوزیم من از سیاست چیزی…

څه ولیکم؟ وطن وايي یوه پټه خزانه افغانستان یم پیژندلی ښکېلاکگرو د جهان یم ځان غوښتل مې د بچيانو یو لامل دی چې ځپلی یرغلگرو هر زمان یم ژړولی کړولی رنځولی پر بچو…

ياري دې ونه‌کړه جانانه هسې دې زۀ کلی کې ټيټې سترگې کړمه   ما ته مې خپل زړگی معلوم دی که نن یې صبر کړم سبا دې یادوینه   ما ښاماران ترغاړې تاووکړل څه‌چورمښکۍ. څه‌یې چیچل،…

ګل زه ګل په پېکي نه ږدم ځکه دا زما يو شوق ٶ خو خلکو ترېنه جوړې هنګامې د مينتوب کړې اوس ګل په پېکي نږدم زه ګل په پېکي نه ږدم ځکه ډار لرم په زړه کې د خلکو له پېغوره هلاک مې دا…