شعرونه او لنډۍ

غوړېدلي ګلابونه دي ماښام دی لګېدلي څراغونه دي ماښام دی مېکده ړنګه باران د خدای عذاب شو ځنګېدلي قدمونه دي ماښام دی سپوږمۍ غلې ورته ګورې ستوري ناڅي جنګېدلي ګيلاسونه دي…

ما ته له ډنډه خټه راوړئ د اوسنۍ زمانې یار تري جوړومه   څلور پینځه زنگه دې وکړل صبر دې وشه، پۀ لمانځه ولاړه یمه   زما قاتل لالا ته وایه ته خو راخلاص شوې، زه بندي د عمر شومه…

مرا دوباره بخوان، در دلم امید بکار به شاخه‌های شکسته گلی سپید بکار چراغ خفته‌ی دل را به نور جان بنواز ستاره‌های نگاه‌ام که می‌دمید بکار به خاک تشنه‌ی تن قطره‌ای ز…

زړه به مې سوړ شي، خو منمه چې ناتوانه به شم لکه توپان وړې مرغۍ ورکه له ځانه به شم زما په لور د جفا کاڼې دومره مه اوروه زه په اوبو جوړه څېره یم ګوره ورانه به شم…

   ‎مــاښــام پـه تـروږمــۍ کـې بـې واره لـټــوو  ‎دي ولس ته مو ژوندون نور بې جنجاله لټوو ‎لـه وچ سپـيره نظره هـېواد تـه امان غـواړو  ‎خـپل کور کې د اسـلام سپـيڅلې لاره لـټــوو…

یاد چې په مخه د هغې واخیستې شونډو مچکې له شیشې واخیستې بیا به په چا خدای خبر مور بوروي بیا خلکو لاس کې سپارې واخیستې و ضرورت د قام قلم او کتاب دې ساده ګل ترې معجزې…

چو شمع از پی علم باید گداخت که بی علم نتوان خدا را شناخت شیخ سعدی گلڅېره گلڅېره بیا دروازې ته ده ولاړه شنه ځولۍ د کتابونو یې پر غاړه تور زنځير د دروازې گرېوان نیولی…

 پیام حضرت بیدل در دو غزلش راجع به بهار هوش اگر باشد کتاب و نسخه ای درکار نیست چشم وا کردن ، زمین و آسمان فهمیدن است بیدل دو شعر حضرت بیدل در وصف بهار که به بهانه ای بهار…

چیغې مې د زخم غوندې درد کا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نو چې ځې ، زما د کور دروازه هم راپسې کولپ کړه ! غواړم پَل دې زما کور کې لکه پروت ناز ک…

تښتیدلي ټــوپـکـیـان اوس بې ضمیره غاصبان اوس نــه دوی غــلا مـنـي نــه غــدر دا خوني٬ خوني ښکاریان اوس نـه حیا لـري نـه پـت هیڅ وایې دوی دي اتلان اوس له کـڅـوړو سـره گرځي…