ستړې سترګې
د لمر رڼا د کلي پر خټینو دیوالونو داسې خپره وه لکه د د ستړي ژوند ژوبلې کرښې چې ښکاره کړي. له بازاره کور ته راتلمه. په کوڅه کې مې ناڅاپه حسینه ولیده.
ماشوم یې په غېږ کې و، د هغې سپیره مخ، په سترګو کې یې د ژوند د دردونو اندازه له ورایه…