Browsing Tag

خوږه نانځکه

د‌مينې ليک ۸

شپه توره تياره وه،نن د سپوږمۍ رڼا هم نه وه،درې بجې وې، چې ويښه شوم، تليفون ته مې وکتل، چې ګورم د تا پيام راغلی،يوه نقطه پکې ليکلې وه،زړه مې ورته خپه شو خدايه کاااش خوب نه راتلای،نقطه مې ښکل کړه،په زړه مې د‌نااميدۍ تياره خوره وه زړه مې ډک شو…

د مينې ليک ۷

د ما شهزاده هلکه؛ نن مې بیا ډېر ياد شوی وې،دا څنګه ژوند شو نۀ بې تا طاقت راځي او نۀ لۀ تاسره ... د‌ټولګي پر تخته مې درس وليکه،د‌صنف آخر ته لاړم،ستا د سپين کاټڼ کاليو عکس مې راواړاوه ډېر مې په ځير ځير ورته کتل،درڅخه مې ګيله هم وشوه…

د مينې ليک ۶

پوهيږې ستا نشتوالی لکه ساه بنديدل،کله چې تۀ نۀ اوسې زما وجود کې روح نۀ وي،نۀ کومه هيله او نۀ خندا راپاتې وي زۀ يم دتا يادونه او ديوالونه وي دوې سترګې مې سپوږمۍ ته پاتې وي،بس د‌ما مرکه له ليکلو او سپوږمۍ سره وي. ته خبر يي؟؟؟ زۀ مې اوس…

د مينې لیک ۵

د بیوسۍ په سوزيدونکي اور کې سوځيدله، د زړه له درده يي کوچنی بالښت په سينه کلک نيولی وه اړخ يي بدل کړ،د‌سپوږمۍ رڼا يي په سترګو ولګيده،سپوږمې لويه او سپينه وه،د تليفون پر ښيښه يي لاس راتيړ کړ، اخ دوه نيمې بجې د شپې وې لا یی سترګه نه وه پټې…

د مينې ليک ۴

د‌ ما ښایسته شهزاده؛ تۀ پوهيږې!؟ زۀ داسې شوې يم‌،لکه‌ يو سرګردانه مسافر چې په‌لويه‌ دښته‌کې‌یي لاره ورکه‌کړې وي،لالهانده‌ يوې خوا او بلې خوا ګرځي،نۀ لاره ورمعلومه وي او نۀ يي زړۀ طاقت کوي‌. اسدالله‌خبر يي؟ ژوند‌ می داسې شوی چې هيڅ…

د مينې ليک

نيټه: ۱۴۰۴/ ۴/۱۲ د ما ښایسته پاچا،د ما ژونده د ما روحه خبر يي!؟ وختونه کیږي ستړې یم،بیخي ډېره ستړې؛ دا ډېروخت مې دمه نه‌ده‌ جوړه شوې،لکه‌هغه مزدور يم چې تمامه ورځ په سره لمر کې خولې تويي کړي سخت کار وکړي او بلاخره خپل مزد‌وانخلي، په ستړو…