آصف بهاند

  د لنډیو اصلي منابع خلک دي  ۲۶مه‌برخه لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۵۴مه برخه     د نویو لنډیو راخوندي کولو په لړ کې مې گڼ‌شمېر نورې ویدیوگانې هم له نظره تېرې‌کړې. په دې ویدیوگانو کې هم سندرغاړو لنډۍ زمزمه کړې دي، ځینې لنډۍ یې تکراري وې، د…

 د لنډیو اصلي منابع خلک دي  ۲۵مه‌برخه لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۵۳مه برخه   ما په خوارو، خوارو رضا که که چا بدراه که، د محبس بندي دې شینه ستا له نم‌جنوسترگو جارشم غم دې پر غره شه، زه خو تا سپین‌ږیری کړمه   زړگی مې نه درنه صبریـږي له…

 پر زړه دې غم د جانان پروت دی د مخ‌ځوانکې دې صفا وایي حالونه   د افغانانو مرگ دې نه‌وي د پنجابیانو مرگ دې اوړی ژمی وینه   چغې وهي غږیې څوک ناوري نامرده ورونه خور په بدو ورکوینه   د لنډیو د دې برخې له‌پاره دا لاندې لنډۍ برابرې شوې…

د لنډیو اصلي منابع خلک دي ډاکتر لطیف یاد او لنډۍ   لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۵۰مه برخه ډاکتر لطیف یاد د افغانستان د اوسني فرهنگي بهیر یو ښه استازی او دانشمند شخصیت دی. یاد صاحب په تاریخ کې د پي اچ ډي ترکچې زدکړې کړې دي او د افغانستان په…

شونډې مې تا پسې وتلې خلکو ته وایم چې پېریان مې ډاروینه   راځه چې وېش د دنیا وکړو یو تهٔ زما شهٔ، دنیا ټوله دې ستاشینه   زما غریبې ورځ ته گوره زما غریب جانان راپرېږده چې راځینه   د دې برخې له‌پاره دا لاندې لنډۍ برابرې شوې دي:  …

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۴۸مه برخه     د مور د مرگ غم بیا تازه‌شو خور مې دېوال کې نن ویښته موندلي‌دینه   د انقلاب زور خو دې ولید ډېرې وریندارې اوس لیورو ته ناستې‌دینه   څنگه به نه‌ژاړم عالمه چې پنجابیان مې په وطن لوبې‌کوینه  …

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۴۷مه برخه   چې د دیدن نصیب یې وشي په یوخېرات کې په غوري برابرشینه   که واورې اوري، پروا نه‌شته باران دې نه اوري، بلۍ راڅڅوینه   مخ مې هم چا لیدلی نه و بې‌وروه خور یمه، خیرونه ټولومه   شونډې دې بوڅې، بوڅې…

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۴۵مه برخه پوزه دې چیته، خوله دې ویته مور دې خوشحاله ده چې پېغله‌لور لرمه   پر زړه به غټه تیـږه کېـږدم د غټې تیـږې وزن شته غلی به شینه   د غټوسترگو شاه‌مېرمنې په رنځ اخته‌شې، زه دې زېـړزبېښلی کړمه د لنډیو…

یــادونــه دي بــې‌گـټـې، او دردونـــه دي بې‌گټې پـیـدا بـه چېـرې نه شې، ټول کارونه دي بې‌گټې چـې وس مـې رسېـدلی، هـریـو کلي تـه یـم تللی تـرستـرگـو څـه رانـه‌غـلـل، سفـرونه دي بې‌گټې خـوارۍ مې پسې وکـړې، خو دردونـه درمندونه زه نه‌یـم…

گوره چې بیا به مروره بېرته کله راځي له دغو خلکو خوښي کډه کړې ترې تښتېدلې ده او لرې تللې نه‌شتون یې دومره اوږد شوی چې دوست ــ دوښمن یې اوس په مړو کې شمېري بېرته راتگ ته یې سپین‌ږیري شول ډېر موږ خو یې اوس په افسانو کې…