بخش بزرگی از جامعهی افغانستان را مردم فقیر تشکیل میدهد، مردمی که با کارهای روزمره و زحمات فراوان برای زنده ماندن تقلا میکنند. یا در کنار سرک کراچی دارند، یا دست فروشی میکنند و یا هم مزدحمترین و پرسروصداترین ساحهی شهر بیشتر حضور دارند. حضور درازمدت در چنین مکانها و فعالیت طولانی مدت در چنین شغلهایی، آینده خطرناکی را برای اشخاص ترسیم میکند.
به توجه به اینکه این معضل جامعهی هرگز مورد توجه قرار نگرفته و برای آسیبهای ناشی از آلودگی صوتی راه حلی جستجو نشده روزنامه سرخط در این مورد مصاحبهیی کرده با جمشید رسا، متخصص روانشناسی و از او پرسیدیم که وقتی شخصی بیش از حد در محیطی با آلودگی صوتی بالا حضور دارد، نظام خانواده و زندگی شخصی او چگونه است؟
آقای رسا گفت که انسان با حضور در محیط پر سروصدا تا حدودی عادی میشود؛ اما به صورت پنهانی سبب بروز استرس شده و آسیبهای روانی را به وجود میآورد.
او تاکید کرد که هشتاد درصد دردهای فزیکی به شمول (دردهای ستون فقرات، سوء هاضمه و درد مفاصل…) ناشی از همین آلودگیهای صوتی است که انسان دریافت میکند.
به گفتهی رسا، در بخش دوم زندگی شخصی، انسانی که در محیط پر سروصدا حضور دارد، تلاش میکند استرس و آسیبهای ذهنی خود را خالی کند و بناء با اعضای خانواده به خصوص همسر و فرزندان بد رفتاری میکنند.
این روانشناس میگوید شخصیتهای انسانی از طریق قوای حسی انسان شکل میگیرد و وقتی روان انسان ناآرام باشد، حتما شخص پرخاشگر و بدخوی خواهد بود.
رسا همچنان میگوید که ناملایمتهای فراوان شامل جنگ، ناامنی، فقر، بیکاری و مواد مخدر نظام خانوادگی خانوادههای افغانستان را تهدید میکند؛ اما آلودگیهای صوتی در میان قشر فقیر و کارگر جامعه به شدت خطرناکتر این موضوعات است.
او تاکید میکند که اگر این موضوع به صورت جدی کنترول نشود، نسلهای آینده افغانستان نیز سلامت کامل روانی را دارا نخواهند بود زیرا به گفتهی جمشید رسا، فرزندی که در نزد پدر و مادر پرخاشگر و ناآرام بزرگ شود، حتما در سنین بلوغ ناهنجاریهای اجتماعی را در جامعه به وجود خواهد آورد.
آسیبپذیرترین نوزاد در میان پستانداران، نوزادان و اطفال انسانها هستند و ناملایمتیهای خانواده اختلافات شدید شخصیتی و خانوادگی را در نظام خانواده به وجود میآورد.
در همین حال، آرزو سروری، محقق در بخش جامعهشناسی به روزنامهی سرخط گفت که پدر و مادر به عنوان رهبران خانواده، در حقیقت بالای نسل آینده کشور سرمایه گذاری می کنند؛ اما اگر این روند به گونهی درست انجام نشود و همراه با آسیبها باشد، آینده جامعه و ثبات اخلاقی شهروندان با مشکل رو به رو میشود.
مغز انسان هیچ گیرندهی دردی ندارد به همین دلیل مغز نمیتواند احساس درد را بفهمد و وزن مغز انسان تنها دو درصد وزن تمام بدن را تشکیل میدهد.
مغز انسان بیش از 161,000 کیلومتر رگ خونی دارد و مغز انسان چربترین عضو بدن است که بیش از 60 درصد آن را چربی فرا گرفته است.
با توجه به چنین خصوصیات و ظریف بودن ساختار مغز، آسیبهای روانی به شدت عملکرد نورمال آنرا تحت شعاع قرار میدهد.
روزنامه سرخط
د دعوت رسنیز مرکز ملاتړ وکړئ
له موږ سره د مرستې همدا وخت دی. هره مرسته، که لږه وي یا ډیره، زموږ رسنیز کارونه او هڅې پیاوړی کوي، زموږ راتلونکی ساتي او زموږ د لا ښه خدمت زمینه برابروي. د دعوت رسنیز مرکز سره د لږ تر لږه $/10 ډالر یا په ډیرې مرستې کولو ملاتړ وکړئ. دا ستاسو یوازې یوه دقیقه وخت نیسي. او هم کولی شئ هره میاشت له موږ سره منظمه مرسته وکړئ. مننه
د دعوت بانکي پتهDNB Bank AC # 0530 2294668 :
له ناروې بهر د نړیوالو تادیاتو حساب: NO15 0530 2294 668
د ویپس شمېره Vipps: #557320 :
Support Dawat Media Center
If there were ever a time to join us, it is now. Every contribution, however big or small, powers our journalism and sustains our future. Support the Dawat Media Center from as little as $/€10 – it only takes a minute. If you can, please consider supporting us with a regular amount each month. Thank you
DNB Bank AC # 0530 2294668
Account for international payments: NO15 0530 2294 668
Vipps: #557320