احضار ولسمشر غنی توسط ’’ ریکس تلرسن ‘‘/دوکتور م، عثمان تره کی

احضار ولسمشر غنی توسط ’’ ریکس تلرسن ‘‘
در پایگاه نظامی بگرام :

افغانستان از سالیان متمادی به این سو به مرکز تولید خبر های داغ و چه بسأ حیرت انگیز بدل شده است.داغ به دلیل بیرون شدن خبر از کوره آتشین جنگ و حیرت انگیز به علت عدم تطابق خبر با معیار های متداول و عادی دنیای امروز.
یکی ازین خبر ها احضار به اصطلاح رئیس جمهور افغانستان توسط’’ ریکس تلرسن ‘‘ وزیر خارجه امریکا در پایگاه نظامی بگرام در نود کیلومتری کابل است. خبر به پیمانه وسیعی در مدیا و شبکه های اجتماعی پخش شد. پخش خبر زمینه حملات فراوانی را از چپ و راست بر رئیس جمهور ! و همراهان فراهم آورد. اما واقعیت اینست که با ملاحظه اینکه احضار ولسمشر ! در استقامت انکشاف طبعی حوادث مشابه، در یک کشور اشغال شده قرار دارد، نباید موجب تعجب شود: کرزی در یکی از مسافرت های خود در امریکا در زمان ریاست جمهوری بوش برخلاف عرف و ضوابط دیپلوماتیک به بازدید از مقر سی، آی ، ای مجبور ساخته شد. نامبرده در آغاز ریاست جمهوری در کنار ’’ سپیشل فورس ‘‘ توسط سگ های شکاری سی، آی ، ای حفاظت میشد.
روسای جمهور دوران اشغال بدنبال بمباردمان قراء و قصبات افغانستان از سوی قوای ائتلاف محکوم به اعطای مدال های افتخار ( وزیر اکبرخان، میر مسجدی خان … ) به قوماندانان ناتو بودند. بناً روسای جمهور افغانستان ملزم به اطاعت از امر و نهی مرجعی اند که آنها را تعیین کرده و معاش میدهد. این مرجع سفارت امریکا و پایگاه نظامی آنکشور در بگرام است.
اگر به دلیل نبود حاکمیت ملی در افغانستان و نهایتاً فقدان تساوی حقوقی میان دولتین افغانستان و امریکا، رفتن وزیر خارجه امریکا به ارگ را منتفی بدانیم ، احضار رئیس جمهور ! به عوض سفارت امریکا در پایگاه هوایی بگرام بیانگر دو واقعیت است :
– تبدیل افغانستان به محیط نا امن برای قوت های اشغالگر به نحویکه دیپلومات امریکایی توان مسافرت نود کیلومتر را از پایگاه بگرام تا ارگ در خود نمیبیند. این را میتوان به قرینه ناکامی امریکا در جنگ تعبیر کرد.
نگرانی از خرابی امنیت با در نظر گرفتن استقبال وزیر دفاع امریکا با فیر ده ها راکت در میدان هوایی کابل در هفته گذشته قابل درک است .
– استفاده از یک پایگاه نظامی برای مذاکرات سیاسی و د یپلو ماتیک قصد به نمایش گذاشتن قدرت را تعقیب میکند. درین زمینه پاکستان پیشقدم است : در چارده نوامبر ٢٠١٤ ولسمشر غنی ! مذاکرات سیاسی را با راحل شریف لوی درستیز پاکستان در مرکز اردوی پاکستان در راولپندی انجام داد.
اما آنچه مربوط امریکا میشود باید گفت که این اقدام بدنبال انتقال بخشی از صلاحیت های رئیس جمهور امریکا به قوماندانان جنگ در افغانستان رویدست گرفته شده است و پیام های مهمی به لا اقل دو آدرس مختلف میتواند داشته باشد:
* آدرس مخالفین مسلح : لنگر بیشتر به جنگ و عملیات نظامی به عوض سیاست و دیپلوماسی بر ضد مخالفین. به تعبیر دیگر تعقیب مشی ناکام حکومت بوش.
* آدرس اداره کابل : انتقال موضوع جنگ و صلح افغانستان از بستر حقوق، سیاست و دیپلوماسی به حوزه نظامی. در نتیجه تبعیت ویسرای کابل و شرکأ از قوماندانان امریکایی.
بهر حال ! با در نظر گرفتن اینکه ولسمشر افغانستان در سفارت امریکا تاجگذاری کرده است ، طبیعتاً باید به حضور’’ ریکس تلرسن ‘‘ وزیر خارجه امریکا در پایگاه نظامی آنکشور باریاب شود و از کار کرد های خود پاسخ بدهد.
احضار رئیس جمهور توسط وزیر خارجه یک کشور مهاجم گرچه در فقدان حاکمیت ملی یک امر عادی جلوه میکند، اما منشأ اعطای تربیت ناسالم سیاسی به نسل جوانی میشود که توسط استخبارات خارجی مغز شوئی شده اند. از افتخارات تاریخی مردم خود بی خبر نگاهداشته شده اند. با کارنامه های حماسی اجداد خود آشنایی ندارند و نهایتاً حادثه را سطحی و عادی تلقی میکنند.
اشرف غنی و همکاران با این اقدام، ملت خود را تحقیر کرد و لگد محکمی به ضابطه های حقوق بین المللی وارد نمود. روح وزیر اکبر خان و سائر مبارزین راه آزادی را آزرده ساخت و خون شهیدائی را که برای داعیه استقلال قربانی داده راهی هستند به هیچ گرفت.
خداوند متعال افغانستان را از شر مردمی که به بهای تحقیر و ذلت مردم، مقام خود را حفظ میکنند، در امان نگاهدارد. ’’ پایان ‘‘

دوکتور م، عثمان تره کی

٢٤/١٠/٢٠١٧