Browsing Category

شعرونه او لنډۍ

خوني کرښې

د بې حسو نرواکي په اوج کې ده ښاري نجونې جنسیت بدلوي او په ښویو نرمو مخونو یې ږیره راشنه کیږي کلیوالې نجونې د ځان وژنې په وبا اخته دي هره ورځ د ګودر په اوبو کې یو یو ټیکری…

صدای دختران میهن  

داد از حق بزنید و، نیـــتِ فــریاد کنید ز خیر خـواهان جهان طلب امداد کنید دشــــمنِ دیریـنه در پی بربادۍ ماست طرح برهم زدن نقــشه ئی صیاد کنید هر کجــــائید شما، ای هموطنان…

لار رانه ورکه، ځکه

لار رانه ورکه، ځکه (د ادکې‌مور اووم‌تلین) مور د مینې او عاطفې بې‌پایه خزانه ده. چې مورکۍ نه وي، ژوند مانا به څه وي د وکوه، د مه‌کوه څوک نه‌شته لار رانه ورکه، ځکه د…

منی

‎منی په نېک فال نیسم، ‎چې ساړه نسیم د کوڅو لمن پورته کړي ‎پاڼې د ستړو پروانو په څېر راښکته شي ‎او کوڅې د زېړ او سرو غالیو فرش شي ‎ ‎ونې، لکه ستړې زړې ‎پر زمانې غاړه ږدي…

غزل

خبر نۀ دي پخپل جرم چې پۀ څۀ مري د كابل نه تر اټكه پښتانۀ مري پۀ دې زمكه كۀ د كفر اسلام جنګ دى دا تور مخي پكې خدايه ولې نۀ مري داسې بريد مې د پښتون پۀ خونه كېږي…

پر ورکو لارو سر يوو

خـواره واره خـيالـونه مـو د شپـې راټــولـوو د شنـه اسـمان په ستـورو کې دانـې راټـولـوو ميېنې ښکلا ايزې شيـبې يـې لـه مـوږ يـوړې پر ورکـو لارو سر يوو اصلي موخې ورکـوو…

غزل

کچه كوټه وه د شېخ ښار كې يى پخه واخېسته د تعويزونو كاروبار كې يې بنګله واخېسته دا يى نشې زما د قام پۀ بچو خرڅې كړلې ځكه يى سل جریبه زمكه شپه پۀ شپه واخېسته دغه سړى بۀ…

صحرايي گل

نه پوهېږم پکتيا يا ننګرهار کې ارغنداو يا د هري رود په کنار کې په بخدي کې نېسايا يا زرنکا کې کاپيسا کې په واخان يا لمپاکا کې آريانا کې د سوما تر څنګ يو ګل و چې آشنا نِه…