شعرونه او لنډۍ

زما شعر دې فقط زه یم، او زما وي زما شعر کې دې، زما د زړه درزا وي زما شعر کې دې زما روح وتپېږي زما شعر کې دې زما خپله اروا وي زما شعر دې وي زما خپلې خبرې زما شعر کې دې زما…

د دې ټولو ستونزو په اړودوړ کې بیا په افغانستان کې نوی تعلمي کال پیل شو، خو گورو یې چې د افغانستان د نوي نسل له زدکړو محرومول د نجونو د ښوونځیو د بندېدو، د ځوانو نجونو پرمخ د…

زما معشوقه! عشقه زړګيه شکر چې ته یې خوږه لالیه ته زما زړه یې که ژوندون اور دی خو ته اوبه یې ته یې چې زه یم بې له تا نه یم ته مې هر څه یې زه دې هر څه یم تاسره مینه…

نورڅه درنه  نه غواړو، خو جنګ نه مونږه وساته دي کال کی  خاونـده ، بل غوځنګ نه مونږه وساته کلي او ښـاورنه ، چی بیـا هـم راته  سـیزي  اورکی تور وی او که سپین،…

پسرلی راشي چې گودر ته ورشم هر مازدیگر بیا زیړی لمر ته ورشم د چنار لاندې د چینې په خوا کې د گلاب گل سره دلبر ته ورشم زلمی نصرت ۱۹.۰۳.۲۰۲۴…

کلونه پخوا (د شپېتمې لسیزې د پیل کلونه) په کابل کې لکه همدا اوس د پسرلي شپې ورځې وې. د رادیو د یارانو (نصرالله حافظ، زرین انځور) په نوښت، د رادیوافغانستان د پل‌باغ‌عمومي په…

پر حاکمانو د وخت وایې لعنتونه د فرخندې د وژلو او سوزولو د ٩ ام تلين د غمجمن یاد او درناوي په پار. ټپیزه پر فرخندې باندې وارونه پر سپين بدن یې پرهارونه مات يې له پښو سره…

بس یې کړه مزدوره څوک له قامه پورته مه پریږده  نور دا پردی بام له خپله بامه پورته مه پریږده ګوره دلته ژوند قلندرۍ سره عادت نه دی  عشقه بی باکي تر احترامه پورته مه پریږده بیا…

سر لکه ناسور ويستى له هر اندازه ژوند هر ايجاز اخيستى دى له بل اعجازه ژوند زړه کې مې ماتېږي لاله څانګې بند په بند ما راشوکولى دى د غم له سازه ژوند دم او قدم ډار د پرزېدو…

 د ژوند په شين آسمان کې مو د ستورو جدايې ده دانـه دانـه رالــويـږي ستـړی ذهــن ســودايــې ده خــوره وره لـمـن د مـيـنـې تـشـشـه ګـرزوو مــوږ د خيال کوترې مړې دي څه عجبه بې…