شعرونه او لنډۍ

د انسان او حیوان ترمنځ اړیکه د تمدن له راپېل څخه پخوانۍ ده، یوه فطري او طبعي اړیکه چې د ژوند له بڼې، د ژوندي پاتې کېدلو له اړتیا او د احساس او عواطفو څخه راټوکېدلې ده. انسان د…

تبعیض زشت است… بارها در این باره نوشته‌ام، که چرا ما به نام قوم، زبان و مذهب به کندن گوشت و جان هم آماده‌ایم؟ هر بار که می‌نویسم، دلم پر از بغض می‌شود. ای آدم‌ها! ما همه…

شـين پـسرلـی و، غـوړېدله گلـوریـنه وږمه د شنو غونډيو په اوږو باندې ورېښمینه وږمه تـانـدو غـوټيو په گلپاڼو لگولې شونـډې د گلو ناوې بیا خندا ته جوړولې شونډې میـنو زړونو بـلولې…

د لنډیو اصلي منابع خلک دي دوه‌ویشتمه‌برخه لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۳۴۶مه برخه د ماښامي تیارې خورې شوې څوک په ورېښمو، څوک په کاڼو ږدي سرونه زما قاتل لالا ته وایه ته خو…

پښتانۀ چې د تورمخو غلامان دي پښتنو كې يى ساتلي دلالان دي چا چې سپي د انګرېزانو لمبولي هغه خلک د سرو سپينو مالكان دي دا چې ځانته محافظ د وطن وائي دا قسم دى د يهودو…

زه د لرې لارې مسافره یم، سفر کوم د ښي سترګې له ټينګ نظره، تر چپې سترګې پورې، چې کلمې پکې د مرغیو په شان د چت تر اوچت خیال پورې الوزي. په اسمان کې یو سپین زړه ځلېږي، لکه د…

زه ! ستا د سرو او نازکو مڼو غل وم ستا د خوږ او شیرچايی ښکلي بدن په شیرین باغ کی همیشه هره مڼه د کوچني لمر غوندی په کړَ س کړَس ځلیدله چی ستا څانګو ته می لاس به لږ نژدی شو د…

او زه هم یو وخت مین وم ټوله شپه له مړو ډیوو سره به یوځای ژړیدمه آن تر دې چې د شرابو په پیالې دا خپل لاس به مې کړ زخم او په وینو یې هرځای په دیوالونو د یار نوم به مې لیکلو .…

مونږ ناخبرو بۀ وئيل چې سرحدونه ساتي مونږ څۀ خبر…

زموږ د کلیو تاوخانو او یا د اوړي دالانونو کې، ترچت لاندې رپک جوړېده بالاخانو کې به د ګچو د مارپېچو ترمنځ، یوه لرګینه المارۍ وه د رنګینو ښيښو د سیند په خړه یا په خاوره د پساو…