شعرونه او لنډۍ

چي بېزاره له تعلیم او له کمال وي څو ژوندي وي افغانان دا به یې حال وي له یوه دامه خلاصیږي بل ته لویږي هره پوله د صیاد او غلیم جال وي لار په خپلو وینو سره کړي تر منزله…

بیا مننه چې را ویښ دي کړم له خوبه زه ویده وم په لمنه د ځنګل کې د وحشیانو د بیا بیا راتللو ډار و تا راواخستم بنګړی دي کړم څنګل کې رسېدم په کې تر لویه لېونتوبه بیا مننه چې را…

یوه ورځ دواړه ضرور یوې کشتۍ کې لکه دوې کوچۍ مرغۍ ! د اورونو له سیندونو د سپوږمۍ سپینې کیږدۍ ته کډه کیږو خو ته مه مایوسه کیږه ! چې بیړۍ مو وچې ځمکې ډوبه کړې او ترکاڼ مو د…

í áṛú- ḍό ā čṇṛṇ ṭṇ š ә é γ ğ  ž ǰ x̌ ← خوږه لوړې لورزۍ اسرې خليل زيار يويشتم زېږپسرلی دې لاپسې گلورين شه په ذهن و زړه کې مې      تلمېشتې روهيلۍ،               -لکه…

دایم گلُ این بوستان ، شاداب نمی ماند دریاب ضعیفان را ، در وقتِ توانایی باستناد از این بیت و سه مصراع از یک غزل زیبا و موزون و عرفانی و انتباهی حضرت لسان الغیب حافظ شیرین…

هم مې ارمان دی هم مې درمان دی هم می لیلا ده هم مې جانان دی راته سپېڅلی لكه ایمان دی افغانستان دی افغانستان دی امن دې راشي په ټول جهان کې مهذبیت هم په هر انسان کې پرهر د زړه…

راشه په زلفو باندې ټال راکړه کابل کې يمه راشه ډالۍ د نوي کال راکړه کابل کې يمه..! راشه باغونو د پغمان ته به چکر درکړمه! راشه ګلونو د بوستان ته به چکر درکړمه راشه…

یوه اوسپنه شي توره ، بله ډال شي یو د آس او بل د خره د پښو نال شي انسانان هم ټول له ذاته انسانان دي یو بې ننګه ، بل غېرت شي ، بل ننګیال شي ځينې وي د شرم لوښئ شرمول کا…

خوږ امانه بختور یې ستا نعره د خپلواکۍ پېـړۍ واوښته چې ځغلي لکه وینه په بدن کې هم په لر کې هم په بر کې پاچا خان ته زیری ورکړه ولسونه پاڅیدلي پښتنو، بلوڅ ځوانانو د پنجاب پښې…