د رباب ويرنه
شـين پـسرلـی و، غـوړېدله گلـوریـنه وږمه
د شنو غونډيو په اوږو باندې ورېښمینه وږمه
تـانـدو غـوټيو په گلپاڼو لگولې شونـډې
د گلو ناوې بیا خندا ته جوړولې شونډې
میـنو زړونو بـلولې د زخـمونـو ډيـوې
د مرور جـانان پر لار د امیدونو ډيوې
پر…