سفسطۀ پناهگاه تروریست ها در مورد افغانستان

Jacob G. Hornbergerنویسنده:

ترجمه: میرعبدالرحیم عزیز

4/28/2021

مداخله گران اظهار میدارند که نیروهای ایالات متحده باید در افغانستان باقی بماند، زیرا در غیر این صورت، این کشور بار دیگر  به یک “پناهگاه” برای تروریست های ضد امریکائی مبدل خواهد شد.

آنها هنوز درک نمی کنند. این هرگز مرا تعجب نمی سازد که مداخله گران کور و کند ذهن هستند.

تروریسم ضد امریکائی مانند انفولانزا یا کرونا نیست. این فقط مانند یک عفونت یا ویروس در سراسر جهان پخش نمی شود.

علاوه بر این، حملات 11 سپتمبر به این منظور رخ نداد که تروریست ها از امریکا به خاطر “آزادی و ارزش های آن” متنفر بودند. انگیزه آنها عصبانیت و غضب از الویس پریسلی یا هر سنگ و غلتک دیگر نبود. همچنان انگیزه آنها نفرت از بیلی گراهام یا مسیحیان دیگر نبود.

حملات 11 سپتمبر و سائر حملات تروریستی ضد امریکائی ریشه در خشم و نفرت نسبت به مداخله جوئی امریکا  در خارج از کشور، بخصوص در شرق میانه داشت. مداخله گرائی عامل تروریسم ضد امریکائی است. این همان چیزی است که مداخله گران هنوز درک نمی نمایند.

قبل از 11 سپتمبر، حملات تروریستی به اهداف امریکا هم صورت گرفت. حمله ای به مرکز تجارت جهانی در سال 1993 اتفاق افتاد که در اصل تفاوتی با حملات 11 سپتمبر 8 سال بعد نداشت. همچنین حمله به کشتی USS Cole، یک کشتی جنگی امریکا که در بندر عدن در یمن هنگام حمله به آن تیل می گرفت. حملاتی هم به سفارت خانه های ایالات متحده در کنیا و تانزانیا انجام شد.

همه این حملات تروریستی، از زمره حملات 11 سپتمبر، یک چیز مشترک داشتند: انگیزه آنها خشم و نفرت از سیاست مداخله جویانۀ دولت ایالات متحده بود. روی همین دلیل، موارد دیگری از تروریسم ضد امریکائی، مانند قتل در فورت هود و بمب گذاری در  دیترویت نیز چنین بود.

برای بیش از 30 سال ، تشکیلات امنیت ملی ایالات متحده برای توجیه وجود خود بر روسیه و بقیه اتحاد جماهیر شوروی، به همراه چین سرخ ، کوریای  شمالی، ویتنام شمالی ، کوبا و تهدید “کمونیسم بی خدا” متکی بود. آخرین چیزی که پنتاگون، سی آی ای  و ادارۀ امنیت ملی انتظار داشتند پایان جنگ سرد و از دست دادن دشمنان کمونیستی خود بود.

سپس اتحاد جماهیر شوروی به طور ناگهانی و غیر منتظره پایان جنگ سرد را اعلام کرد، از آلمان غربی و اروپای شرقی خارج شد و متلاشی گردید. ناگهان توجیه تبدیل دولت فدرال از جمهوری با سلطۀ محدود به یک دولت امنیت ملی که در سال 1947 تحکیم یافت، از هم پاشید.

آن زمان بود که مقامات امریکائی تصمیم گرفتند که با سیاست مداخله جویانۀ خود به شرق میانه بروند. آنها در جنگ خلیج فارس مداخله کردند و تعداد بی شماری از عراقی ها را کشتند. آنها تصفیه خانه های آب و فاضلاب عراق را به قصد گسترش آلودگی و بیماری ها در میان مردم عراق نابود ساختند.  آنها یکی از وحشیانه ترین سیستم های تحریم تاریخ را علیه مردم عراق اعمال کردند. این تحریم ها باعث کشته شدن صدها هزار کودک عراقی شد. سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، مدلین البرایت، اعلام کرد که مرگ نیمی از کودکان عراقی در اثر تحریم ها “ارزش آن را دارد”. نیروهای امریکائی در نزدیکی مکان های مقدس اسلامی مستقر شدند و به خوبی می دانستند که مسلمانان چگونه درکی از این وضع دارند. همچنین حمایت بی قید و شرطی از دولت اسرائیل صورت گرفت.

این همان چیزی است که خشم و عصبانیت عمیقی را علیه ایالات متحده ایجاد کرد که خود را در حملات تروریستی ضد امریکائی تبارز داد.  این مداخله گرائی بود، نه نفرت از “آزادی و ارزش های” امریکا که انگیزۀ حملات 11 سپتمبر و همچنین حملات تروریستی ضدامریکائی قبل و بعد از حملات 11 سپتمبر را خلق نمود. بنابران، یک راه حل ساده برای تروریسم ضد امریکائی وجود دارد: به سادگی، مداخله گرائی خارجی ایالات متحده را پایان دهید. سپس تهدید فرضی افغانستان به عنوان “پناهگاه” برای تروریسم ضد امریکائی از بین می رود.

این همان چیزی است که مداخله گران نمی توانند درک کنند. آنها می خواهند ایالات متحده به مداخلات خود در افغانستان و جاهای دیگر (مانند عراق و سوریه) برای جلوگیری از تروریسم ضد امریکائی ادامه دهد. آنها نمی فهمند که این مداخله گرائی است که مدافع آن هستند و باعث ایجاد تروریسم ضد امریکائی می شود. آنها نمی دانند که این همان چیزی است که “جنگ آنها علیه تروریسم” را به یک جنگ همیشگی تبدیل می کند، جنگی که همچنان به گسترش قدرت تشکیلات امنیت ملی و پر ساختن جیب اردوی رو به رشد و قرار دادی ها  و پیمانکاران فرعی ادامه می دهد.

ختم روش مداخله گرائی امریکا، به تروریسم ضد امریکائی پایان می دهد که به نوبۀ خود “جنگ همیشگی علیه تروریسم” را پایان می بخشد. اما حتی این کافی نیست زیرا روشن است که برای موسسۀ امنیت ملی، جنگ سرد علیه روسیه و چین هرگز به پایان نرسیده است. سرانجام، یک بار و برای همیش پایان دادن به جنگ سرد لازم است که آزمایش فاجعه بار امریکا به عنوان یک دولت امنیت ملی از بین برود و یک جمهوری با سلطۀ محدود به سرزمین ما برگردد. این یک کلید برای برگرداندن ملت ما در راه سالم است – راه آزادی، صلح ، سعادت و هماهنگی با مردم جهان.