Browsing Category
شعرونه او لنډۍ
د لنډیو اصلي منابع خلک دي/۲۲
د لنډیو اصلي منابع خلک دي
دوهویشتمهبرخه
لنډۍ، د ثبتولو ستونزه
۳۴۶مه برخه
د ماښامي تیارې خورې شوې
څوک په ورېښمو، څوک په کاڼو ږدي سرونه
زما قاتل لالا ته وایه
ته خو…
غزل
پښتانۀ چې د تورمخو غلامان دي
پښتنو كې يى ساتلي دلالان دي
چا چې سپي د انګرېزانو لمبولي
هغه خلک د سرو سپينو مالكان دي
دا چې ځانته محافظ د وطن وائي
دا قسم دى د يهودو…
د سترګو تر منځ سفر
زه د لرې لارې مسافره یم،
سفر کوم د ښي سترګې له ټينګ نظره،
تر چپې سترګې پورې،
چې کلمې پکې د مرغیو په شان
د چت تر اوچت خیال پورې الوزي.
په اسمان کې یو سپین زړه ځلېږي،
لکه د…
د سرو مڼو غل
زه !
ستا د سرو او نازکو مڼو غل وم
ستا د خوږ او شیرچايی ښکلي بدن
په شیرین باغ کی
همیشه هره مڼه
د کوچني لمر غوندی په کړَ س کړَس ځلیدله
چی ستا څانګو ته می لاس به لږ نژدی شو
د…
هغه راځي
او زه هم یو وخت مین وم
ټوله شپه له مړو ډیوو سره به یوځای ژړیدمه
آن تر دې چې د شرابو په پیالې
دا خپل لاس به مې کړ زخم
او په وینو یې هرځای په دیوالونو
د یار نوم به مې لیکلو .…
دیوالونه
زموږ د کلیو تاوخانو
او یا د اوړي دالانونو کې،
ترچت لاندې رپک جوړېده
بالاخانو کې به د ګچو د مارپېچو ترمنځ،
یوه لرګینه المارۍ وه د رنګینو ښيښو
د سیند په خړه یا په خاوره د پساو…
غزل
په ولاړو پښو وچ شو نیال د ګل
هیڅ موسم،هوا وانخست حال د ګل
له لاسونو غورځول یې دی اوبال
معشوقه یاره لري مثال د ګل
ښا!لالی ښایې چې څرنګه ښکاریږي؟
څوک به څه تعریفوي…
د خرقې دام
یوه ورځ وو پیر بازار ته راوتلی
مودې وسوې چا یې مخ نه وو لیدلی
په لښکر د مریدانو کي روان وو
پر سپین آس باندي وو سپور لکه سلطان وو
چا غړومبی ورته کاوه چا…
د وعدې ځاي
د وعدې ځاي تـه چـې رانغـلې، انـتـظـار اوږدیــده
اسمـان لــمنـه وه سـره کـړې، مازدیـګـر تـیـریـــده
چــپـنـه زیـړه طــلایې د مـنـې، پـه ټـولـیـدو وه
ونـو تـنـې یـې…