ناديه دفتاڼۍ

ناګهانه یې په ژړا پيل کړو ، له سترګو یې اوښکې روانې وې حیرانه سووم ولې ؟ولې به ژاړي؟ لږ مخکې خو نارمل وه! ایا ترې وپوښتم که یې يوازې پريږدم؟ ښځې ته مې وويل لږ دمه به وکړو، ځان ارام کړئ بیا به دا پاتې کار هم پسې وکړو، د هغې له سترګو…