زما ژبه
دادب ژبه ده ، خوشحال لری دیوان لری
دموشګاف سره بابا عبدالرحمان لری
توري سپرلی ، سپرلی د پاڼو په لاسو کي ناڅي
بوی دنرګس اودلونګو یې وږموکي ناڅي
یون یې لطیف په سپینوکاڼو کي دنرمو اوبو
مسکا یې خیال د بړبو کېو د باران په اوږو
ددرخو…
Browsing Tag
پروین ملال
زما افغانې لورکۍ
زما افغانې لورکۍ
بیګا دوه ستورو ترسباپورې
په سپینو، سپینوځلیدونکو څوکو
تاته سندره دکتاب اودقلم لیکله
دخپلو وړانګو یې تراشلې تاته
دقلمونوڅوکې
د خپل ټوټو یې جوړوله تا ته
د پاڼو سپينه نړۍ
ښکلې بابونه سرلیکونه یې
د پاس اسمان په…
غزل
ځان پخپل ځان کي پلټمه آئینو ته ګورم
په روغ قامت کي د ټوټه وجود ټوټو ته ګورم
خزان بادونه شیندي بیا شنې ارواګانې اخلي
پاڼې زګیروي کوي اوس پام کومه پښوته ګورم
دچمن ټولې خنداګانې یې غنیمت یووړلی
موسم ظالم دی، دګلونو حوصلوته ګورم
یوځل راږغ…
غزل
شپه ده دستورو په لار پل ږدمه رڼا ته ځمه
ترپښو مې لاندې دی تیارې وثریا ته ځمه
د څو لفظونو تصویر غواړم مصوره خدایه ؛
ادامې توروته را ښکلې؛ وښکلا ته ځمه
روڼې اوبه خوږې ویالې غواړمه مینه کرم
رنګ د زعفران غواړم، نګهت غواړم بیدیاته ځمه
د…
ترورستني معراجه
ستا په ځیګر باندې به شنې شي
دکره شاتواوپېو چینې
دګریوان ورونه به دې ، دواړه وزرپرانیزي
په رپ رپونوکي به راوړي
د بیدیادسپینو پرخو، حریرې پلوشې
څولمبیدلي شیبې ، دجنتونووږمې
غیږبه دې راوړي دعدن اودفردوس دبڼه، د عاطفې ګلونه
رنګین ، مهین…
په لوی سالون کې
په لوی سالون کي د کړکېو اوپردوسره
وږموپه لوبو، لوبو میینه کول
کړکېو غيږه پرانیستلې
د وږمو د هرې ساه سره یې
د حریرې او درنګینو پردو
د ګریوانونو تڼې دا سي پرانیستلې
لکه بڼ کي د ګلونو غوټې
په سندریزد ږوږه ډک تشیال کي
یوه مجبور، یوه…
یوه شیبه د سیند
د سیند ټټرکي کاڼي وه په غیږکي وړل لالونه
په غاړویې ګلونه وه په سریې نګهتونه
لمرکښته کتل سیند ته طلایې دسیند څپې
وږمو، ووغسل کړی وي نمجنې مرحلې
دغرب لوڼې بربنډې په ساحل یې کتارونه
ښایست ورته سجدې کولي جوړ یې وه صفونه
بي باکه بي پروا…
زه اوس هغه خوبونه ، نه وینمه
زه اوس هغه خوبونه ، نه وینمه
خوبونه هم ، خپلې څیرې بدلوي
خوبونه هم ، پرمخ نقاب غوړوي
خوبونه هم لکه، سپیڅلې سپین ککۍ کوترې
دصلیبونو ښار کي
دشنوګونبدو، مزارونو،خړه لار ورکوي
خوبونه هم لکه دهرکال موسمونه
خپله ، خپل رنګ اوجوله بدلوي…
غزل
د لمر د وړانګو داوبوپه غوړپ روژې نیسم
روح ته مې غسل ورکوم د رڼا پښې نیسم
د سپوږمۍ خدایه ، په چېنوکې اوس تیارې بهیږي
سپوږمۍ راویښه کړه ځلا ته یې کاسې نیسم
د چاښکالو دوخت ترشا په یوه لار لیکلي
زه ورستنیږمه هغه ورکي شیبې نیسم
دا لورینه…
میرمن عینو
میرمن عینو یوه غښتلې په وطن مئینه افغانه میرمن وه چې داحمدشاه بابا په دورکې په کندهار کي اوسیدل، دا مدبره اوزړه وره ښځه دامپراطور احمدشاه دراني داردو دیوسرباز میرمن اوهغه وخت مشهوره شوه چې ددې دوطن دوستۍ اولوړهمت کیسه دکندهارپه…