تنازعات دیپلماتیک: بایدن در برابر کرزی و ترامپ در برابر زلنسکی

مقاله ذیل را قبلا به انگلیسی در سایت های لینکدین، ایکس و دعوت میدیا نشر کرده ام

https://af.dawatmedia24.com/?p=173496

ترجمه دری در ذیل تقدیم است.

روابط دیپلماتیک بین ایالات متحده و شرکای بین‌المللی آن اغلب شامل تحرکات پیچیده‌ای است، بخصوص زمانی که منافع ملی و استراتژی‌های منطقه‌ای با یکدیگر تلاقی می‌کنند. نمونه‌های قابل توجه شامل برخوردهای میان سناتور وقت جو بایدن و رئیس‌جمهور افغانستان حامد کرزی در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، و همچنین میان رئیس‌جمهور دونالد ترمپ و رئیس‌جمهور اوکراین ولودیمیر زلنسکی در سال ۲۰۲۵ است. در حالی که هر دو رویداد پیچیدگی‌های دیپلماسی بین‌المللی را برجسته می‌کنند، همچنین نشان می‌دهند که چگونه اولویت‌ها و برداشت‌های متفاوت می‌توانند بر نتایج جیووپلیتیکی تأثیر بگذارند.

بایدن و کرزی: دیدگاه‌های متفاوت درباره حکمرانی و اهمیت پاکستان

در فبروری ۲۰۰۸، سناتور وقت جو بایدن به همراه سناتورهای دیگرجان کری و چک هیگل به افغانستان سفر کرد و با رئیس‌جمهور حامد کرزی دیدار داشت. در جریان یک ضیافت شام در کاخ کرزی، سناتورها نگرانی‌هایی درباره فساد و تجارت فزاینده تریاک در این کشور مطرح کردند. کرزی این مسائل را انکار کرد و این امر منجر به مشاجره‌ای شد که در آن بایدن خشمگین شد، از جای خود برخاست، دستمال سفره‌اش را به زمین انداخت و اعلام کرد: «این جلسه تمام شد» و همراه با همکارانش اتاق را ترک کرد.

این برخورد پیش‌بینی‌کننده تخاصمات آینده بین بایدن و کرزی بود. در اواخر سال ۲۰۰۸، زمانی که بایدن به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور منتخب بود، دوباره با کرزی در کابل دیدار کرد. در این دیدار، کرزی بر لزوم توجه امریکا به پناهگاه‌های طالبان در پاکستان تأکید کرد و خواستار افزایش فشار بر رهبران پاکستانی شد. پاسخ بایدن صریح بود: «آقای رئیس‌جمهور، پاکستان پنجاه برابر مهم‌تر از افغانستان برای ایالات متحده است.» این اظهارات کرزی را حیرت زده کرد و اختلاف عمیق دیدگاه‌های آن‌ها درباره نقش پاکستان در ثبات منطقه‌ای را آشکار ساخت.

این تبادل نظر پیچیدگی روابط میان ایالات متحده، افغانستان و پاکستان را نشان می‌دهد. در حالی که امریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در افغانستان کرد، اهمیت استراتژیک پاکستان، بخصوص با توجه به قابلیت‌های اتمی و موقعیت جیووپلیتیکی آن، اغلب در اولویت سیاست خارجی امریکا قرار داشت. با این حال، حمایت پنهان پاکستان از برخی جناح‌ها در افغانستان، تلاش‌های امریکا را پیچیده می‌کرد و به تناقضی منجر شده بود که در آن منابع امریکایی در کشوری هزینه می‌شد که از دیدگاه واشنگتن اهمیت کمتری نسبت به همسایه آن داشت.

ترامپ و زلنسکی: اختلاف‌نظر در میان درگیری‌ها

در فبروری ۲۰۲۵، جلسه‌ای حساس در دفتر بیضی قصر سفید بین رئیس‌جمهور دونالد ترمپ و رئیس‌جمهور اوکراین ولودیمیر زلنسکی برگزار شد. دستور کار این نشست شامل تکمیل یک توافق معدنی و بررسی امکان آتش‌بس با روسیه بود. با این حال، مذاکرات به‌سرعت به مجادله کشیده شد. ترمپ، زلنسکی را متهم کرد که «با جنگ جهانی سوم قمار می‌کند» و قدردانی کافی از حمایت آمریکا نشان نمی‌دهد، در حالی که زلنسکی تأکید داشت که اوکراین نمی‌تواند بدون به خطر انداختن حاکمیت خود با روسیه سازش کند.

این مشاجره منجر به لغو ناگهانی توافق معدنی و ایجاد تردید در مورد آینده کمک‌های نظامی امریکا به اوکراین شد. رهبران اروپایی در حمایت از زلنسکی موضع گرفتند، برخورد ترمپ را محکوم کردند و بر تعهد خود به حاکمیت اوکراین تأکید ورزیدند. در مقابل، روسیه از اختلاف میان ایالات متحده و اوکراین ابراز خرسندی کرد.

تحلیل مقایسه‌ای: علل و پیامدهای اساسی

هر دو برخورد بر تعادل پیچیده دیپلماسی، منافع ملی و تحرکات  شخصی تأکید دارند. تخاصم بایدن با کرزی ناشی از ارزیابی‌های متفاوت درباره اولویت‌های منطقه‌ای بود. در حالی که کرزی به دنبال مداخله بیشتر آمریکا علیه پناهگاه‌های طالبان در پاکستان بود، بایدن پاکستان را عامل مهم‌تری در سیاست‌های استراتژیک امریکا می‌دانست که نشان‌دهنده نگرانی‌های واشنگتن درباره امنیت اتمی و ثبات منطقه‌ای بود. علاوه بر این، ناامیدی بایدن از فساد و مسائل حکومتی در افغانستان در شکل‌گیری موضع او درباره تعامل امریکا در این کشور نقش داشت.

در مقابل، اختلاف ترمپ با زلنسکی ناشی از تفاوت در برخوردهای حل منازعه و برداشت‌های متضاد از قدردانی بود. اصرار ترمپ بر توافق صلح با روسیه و مطالبه تأییدیه برای حمایت‌های امریکا، با موضع قاطع زلنسکی در مورد حاکمیت اوکراین و امتناع از تسلیم شدن به شرایط روسیه در تضاد قرار داشت. ماهیت شخصی این برخورد، از جمله اتهامات ترمپ و عواقب بعدی آن، بر شکنندگی اتحادهای بین‌المللی در بحبوحه تصادمات جاری تأکید داشت.

نتیجه‌گیری

این واقعات چلنج ها ومشکلات  ذاتی دیپلماسی بین‌المللی را برجسته می‌کنند، جایی که تعاملات شخصی میان رهبران می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر استراتژی‌ها و اتحادهای جیوپلیتیکی داشته باشد. تجربه بایدن با کرزی پیچیدگی‌های اداره روابط با کشورهای همسایه‌ای مانند پاکستان و عواقب آن برای تلاش‌های امریکا در افغانستان را آشکار کرد. به همین ترتیب، تنش میان ترمپ و زلنسکی بر چلنج ها و مشکلات حمایت از متحدانی که داخل تصادمات با قدرت‌های بزرگی مانند روسیه هستند و ضرورت حفظ تعادل در چنین اتحادهایی تأکید داشت.

درک این مواجهات تاریخی بینشی ارزشمند درباره نحوه هدایت سیاست خارجی ارائه می‌دهد و اهمیت همسو کردن ستراتیژی های دیپلماتیک با منافع ملی و اصول همکاری بین‌المللی را نشان می‌دهد.

صفحه اطلاعاتی قصر سفید درباره یو اس اید و اتهامات تأمین مالی طالبان