غزل
په نیمه لاره کومې خواته همسفره لاړې
ستن د طبیب وې خو په زخم کې ژوره لاړې
په لوپټه پسې دي نه رسېدل تور لاسونه
ته څومره بره شوې چې لاندې له کمره لاړې
د سبا سترګه دي جهان ته دروغجنه کړله
بېرته د غرو تر شا فنا شوې ترېنه لمره لاړې
په بده…