ژبه، فرهنګ، کلتور

جهیل   له لورا لورې نه تنا شته  نه وریږي ږلۍ، نه د ګلپاڼو پر مخ شته د باران هه څپڅپالې ښکالو نه را وریږي د سړو واورو سپینڅکالي ګلان نه د بوډۍ د ټال د لید په تمه…

تا د محبت کږې وږې لارې خو ګرانې دي اوښكې مې له سترګو نه هجرت کوي روانې دي ستوري دي، وعدې او که صحنې ورباندې شمارمه ؟ ماته خپلې ګوتې د لاسونو اوس حيرانې دي ته راته انکار…

ژوند څومره تنګ دی او وخت څومره لنډ دی سړی د کومې خوا شي نن مو په کلي کې دوه پیښې وشوې هلته د کلي ادې کونډه مړه شوه هلته حاجي صاب له مکې راستون شو موږه حیران پاتې وو چې اول…

دا څه کوي نور بس دې راپخلا شه ګني مرم زارى درته کـــــــومه په خــندا شه ګني مرم راځه چې روغه وکړو ليونۍ سپيلنۍ ګرځم بس نور مـــې پرهرونو ته دوا شه ګني مرم دا چايې…

ډیروړوم چې موټرمې ولید ، هغه خوشحالی مې د نن غوندې په یاد ده خو پلار مې کیسه کوی چې لومړۍ پلاېې موټر هغه وخت لیدلی و چې نوې شونډه توره شوې وه . نیکه مې چې د موټر لپاره ېې د سرک په…

زه يمه پښتون او آزادي ده محبوبا زما  زه يمه مجنون او آزادي ښكلې ليلا زما  تل ددې په وصل پسې خيژي واويلا زما  غير لـه دې نه نشته دى ګړۍ خوب و خندا زما  دا زما آرزو دا مې…

‎زه د وطن نه یوه لرې جېنۍ ‎په اروپا کښې زندګې کومه ‎زندګی څه خو بندګي کومه ‎زه خو دا نه وایم چې خوښ مې نه دی ‎نه یې د مینې نه منکر یمه ‎خو چې  سهار سبا تر کاره لاړ شي…

د پخوانیو تعریفونو پر اساس کله چې د عروضي توکو نوم اخلو، نو حتماً مو ذهن د یو اواز او ګرافیم (شکل) په لټه کې وي، چې په اصل کې دا توکي نه ځانګړی اواز لري او نه هم ځانکړی ګرافیم.…

ما خو به خامخا راځي وباسي دا چې له کلي لیوني وباسي هغه چې ټول عمر مې خوب کې لیده اوس مې له خپل شکي زړګي وباسي دا مینه هم څه عجیبه لوبه ده سړی له ټولې زندګي وباسي زما بیوسې…

د شپې درېيمه برخه رارسيدلې ، هرې خواته چوپه چوپتيا خواره ده ، خلک په درانه خوب ويده دي ، د اسمان په ټټر ځليدونکي ستورې شغلې کوي ، شپه ورو ورو د سحر په طرف ور روانه ده ، نيږدې ده ،…