شعرونه او لنډۍ

نور مې پېـوند، پېـوند زړگی د دومره لوېـو دردو تاب نه لري بېـوسي حد کړی دی هېڅ ځای ارام نه لرم له خپلې خاورې مې شړي حرامي د سترگـو گاټـو نه مې لکه د لمر تندر سرې کرښې تاوو دي…

زه مې هماغه وطن بېرته غواړم، چې هرسهار به یې نرګس د اوداسه په نیت شبنم نه ډکه لپه مخ ته وشیندله او ورپسې به وو کتار کشمالي ولاړ د مینې او رڼا په لمانځه. زه مې هماغه وطن بېرته…

سږنی منی، په ما میین دی سږنی منی، د عشق ګلشن دی سږنی منی، عجیبه خوږ دی سږنی منی، لکه وطن دی سږنی منی، بيخي بل شان دی سږنی منی، سخ مهربان دی سږنی منی، لکه جانان دی سږنی…

د خپل جـــــذب جنتي کيف کښې شو ډوب لاړو پښـــــــتون لمر شو پخپل ذات کښې غروب لاړو د خپـــــــــــل خيال د ښاپېرۍ غيږ کښې اودۀ شو يو مســت خوب کښې د خپل وهم محجوب لاړو يو…

ژوند به د ګل غوندې، لمنه کې د غره ښکارېدای که يې د ډډو تشو لپو کې اوبه ښکارېدای دومره نزدې وای چې مې غږ کولی تا اورېدی يا دومره لرې وای چې هېڅ راته ته نه ښکارېدای د عشق پر للمه…

 ضمير مړ دى، وجدان مړ دى، انسانيت مړ دى ڼنګ مړ دى ، حيا مړه ده ، غيرت مړ دى بى پتى د خپلو وروڼو په رڼو سترګو کى  ګورو خپلوان مړه دى ، وروڼه مړه دى ، عزت مړ دى بشر فعالان ،…

زما لاس کې يو تصوير دی او روان يم په خپل ځان باندې مې وير دی او روان يم د دې خاورې هر سړی راپوري خاندي ويده شوی هر ضمير دی او روان يم په دې لار کې تکه…

نه  دعا او نه درودونو اثر وکړ تنورونه له اسمانه را اوریږي څوک د میندو پر سینو باندي ساه ورکړي څوک پر مړو میندو په سرو چیغو تاویږي ښار له مځکی سره سم دی هدیره ده په لوګیو، سرو…

  ای! تاته وایم! يو ځواب خو مې بس دغه ژړغوني سوال ته راکړه! چې ګناه د دې زخمي او دغه مړه ماشوم به څه وي؟؟ نه ټوپک لري په لاس کې نه ېې چل باندې پوهېږي وسله نه لري!!! ګناه د…

څه ناپوهۍ، څه زلزلو، څه سېلابونو يوړو وخت هم په څنګه ډول ډول عذابونو يوړو د سپڅلتيا ارمان مو باد پورې تړلى و چې؛ لکه لمدې جامې شلېدلو تنابونو يوړو د…