شعرونه او لنډۍ

نور خو بختور دي له سپوږمۍ غیږه چاپیره کړي څوک دي لکه زما چې زندګي په وعدو تیره کړي ستا رڼا ته ناست یم د ډیوو په لټون نه وځم دا به لا کوم نور وي چې تر تا به رڼا ډیره کړي؟؟؟…

مات او په هغه مازدیګر د ګودر په غاړه یو نه دوه شیان مات شول ستا منګی او زما زړه خو د یو غږ پورته نشو او بل کلي خبر کړل

چې كله گورمه څېرې ته په هينداره كې ! هينداره ماته او دروزونه لري زما څېره هم په كي خط خط چاوديدلي بريښي بيا كله كله چې نظر واچوم ليري ليري ، هلته هم هرڅه ونې بوټي خاوري گردونه…

د ستورو  دانې مومم ترې پلو را ډکومه د مینې په ځلا کې یې پر هسک را زلومه که لور یمه که مور یم د الله (ج) یم لورینه اثبات  یې د نسا ثورت  ایت  در یادومه له مور بېبې مریم نه مې دی…

سر اسپ جوانی سوار بودم نی در پروایی خود ونه درغم یار بودم چنان در دشت زنده گانی میدواندم که گر رستم بنزدم آمدی میخواندم چنان اسپ نازنینم در تاخت وتازبود که همچو شیرو عقابی…

نن یې راته وخندل او نن یې سور ګلاب راکړ خلکو مبارک مې شه! یو چا راته ځواب راکړ ځم چې دغه ټوله میخانه په ګډا راولم شور یې د ځوانۍ راوړ او سوز یې د رباب راکړ ما چې به…

باد یو بې سازه مست عاشق او نڅاګر دی پسرلی دی د مڼو شیرچايي څانګې یې له ګوتو رانیولي چې وناڅي باد له ازله شرابي دې غواړي دا د دنیا خلک سره یوځای ونڅيږي باد د خدای…

 کوم یو حـسـن چې درکړی خالق زما دی  انـځـور گـر درته لـه ورایه په سودا دی  سـتـا د حسن د زیــارت ملنگان ډیـر دي  کـه په سمه که په غر دی مجنون ستا دی  د جهان بلبلان واړه…

په اخرت دې له رب غواړم چې نه پښتو وي نه د خلکو پېغورونه   چي پرې مین یم هغه نسته چي خوښ مې ندي اِشارې راته کوېنه   لاړې د وخت سیلۍ تباه کړې نه ته راتلی شې، نه دې زه…

را مې شه قربان، غيږې تۀ مۀ ژاړه رنګ دې دنداسې پۀ بلۀ واړوه مه! پرېږده، چې مينه دې دبل چا شي ټولې ښاريې په بله واړوه لاسونه د جبر کړئ ماتې که لويې فاصلې په بله…