Browsing Category

ژبه، فرهنګ، کلتور

غزل/ سپوږمۍ میوندي

ته پرخه د سحر وی پرګلپانو وریدی پر ښکلو اننګو د ګل غوټیو خندیدی دا هيلې ماشو مانې به مې نه راځوانيدی ليمې به مې په اوښکو لمديدې چې قتليدې دا شونډې مې که څه دګل له پاڼو نه…

غزل/ شاهنواز باقر

آباد کړی ، په وجود کې چا د شګو بيابان دى ؟ چې درياب ته په يوه لپه اوبو پسې روان دى مات خوبونه زه په ماتو ماتو سترګو باندې ګورم تږي څاڅكي راوريږي ، د پنځم موسم باران دى…

خپل تقصیر/سلیمان لایق

د خوشحال خټک په څیر لیونی نه یم چی تقصیر د خپلو ماتو پر مغل ږدی د پښتون ورمیږ په خپله توره غوڅ دی بیهوده د خون تورونه په بل بل ږدی د لودی تاج پښتنو په بابر کیښود په غلطه پر…

غزل

تږي ګلاب راته وې، نری باران خوږ دی خو ما دا نه منله، ما وې جانان خوږ دی سهارنۍ بلبلې، ورسره مله کړه نغمه د غره په خوا کې کلیه، ستاسو اذان خوږ دی چې ته د ګل غوندې یې، که ګل…

غزل/ سید شاه سعود

په ظاهره به بیمار شوم بیا به ښه شوم چې له سترګو به وزګار شوم بیا به ښه شوم په لمبو به دې ایره کړم قلندره ستا د لاسه به ازار شوم بیا به ښه شوم ټوله شپه به مې تیرې ځان نه…

غزل / سپوږمۍ

د تورې شپې چې بې رڼا نه ژوندون نه تېرېده زما خوځکه بې له تانه ژوندون نه تېر ېده ځکه مينه شوم دنيا هم وه په مينه ژوندۍ د ژړا هم چې بې خندا نه ژوندون نه تېرېده دا مجبوري وه…