ژبه، فرهنګ، کلتور

زړه مې راته وايي غرنی شه په صحرا ګرځه لاړ شه له دې كلي او پردی شه په  صحرا ګرځه ځه هغه خوابدې ولولې كړه يو ځل بيا خپلې بیا ددوی دغاړې سپېلنی شه په صحرا ګرځه مينه شه ټول…

که وس مو نه وي د بيرغ اخيستو څادر لرئ کنه د ستړو اوږو !؟؟؟ د کور سکاره، د بدن وينه او د ونې پاڼې د محبت په کاڼي وټکوئ! ترينه سور، تور، او شنه رنګونه ساز کړئ! په خپل ريښې ريښې…

موږ په خوله باندې ستایلې ازادي ده بس له هرڅه راته ښکلې ازادي ده موږ په وینو ازادي ده تل اخیستې موږ په خوشي شي بایللې ازادي ده یو دوه درې کسه مین په ازادي یو دلته نور وایي چې ولې…

د ستړي ژوند له ناخوالو مې زړه خوړ ،په غمونوکې ډوب خونې ته ننوتم ، پرته له سلام اوکلام په يوه کونج کې د توشکې پر څنډه کېناستم ،لاس مې په مخ راکاږه سوړ اسوېلی مې بهر ته وشاړه ، مخامخ…

شمه مړه شوه ستوري ویده شول زه او باد ویښ وو ما خپلې ګیلې لکه تڼاکې اوښکې، په بڼو کې نیولې وی باد، لکه ماشوم، یوه یوه ګلپاڼه یې تخنوله څو زما لیونتوب وستایي زه لکه…