Browsing Category

شعرونه او لنډۍ

بخت او کلتور

بخت مې کوټه شو؛ هر څه ته چې لاس اچووم، له بیخه نړېږي؛ لاس مې تورې سپۍ څټلی؛ له خپله بخته چاو ته فریاد کړم؛ پاچاهي په بخت ده، نه په تخت؛ څه چې تقدیر کې لیکل شوي، نه بدلیږي؛…

غزل

زه به دي پلو له مخي لیري کړم پخلا به سو راسه چي له ښاره سره ووزو پر بېدیا به سو څو به لا په پټه له هینداري څخه سوال کوو چیغه به سو، دار به سو، منصور به سو، رسوا به سو…

تور او سپین

ستــا د حسن اثــر نــور پــه مــا خطـا شي ستــــا ادا راتــــه فنــــا فنــــا فنــــا شـــــي ژوند عادي شي ته عادي شې زه عادي شم یـــو تاریخ یــوه قصــه شي چې سبـــا شي…

نظم: څراغان نشته

ښکلی وطن دی، عجیب یې خلګ، عجیب یې ژوند دی ښوونځي بند دي، څراغان مړه دي، واک د مُلا دی ځوانان مهاجر شول، نیم اوبو یووړل، نور لالهاند دي وطن خالي دی، وجود یې نشته، غږ د بلا دی…

غزل

یوه ورځ به داسي راسي چي مي یار په سترګو وینم خپله مېنه خپل مي کلی خپل مي ښار په سترګو وینم پرسکروټو به وروړمه د تڼاکو رباتونه چي نه سیوری د رقیب وي نه اغیار په سترګو وینم…

مزو کې دی

غل دی که غدار دی، مزو کې دی زور لري واکدار دی، مزو کې دی ھم یې جمھوریت ھم امارت وخوړ‎ دا سړ‎ی ھوښیار دی، مزو کې دی ھغه تورلینگي سفیر ته وگورئ! سم زمونږ‎ہ پلار دی، مزو کې دی…

غزل

په محبت کې چې ناکام خلک دي دا خو په فکر باندې خام خلک دي چې خپل ولس ئې زورولی همیش خلکو همدغه نور بدنام خلک دي اول چې کار کوي بیا فکر کوې دغه زما د پښتون قام خلک دي چې…

افغانه پيغله

 زه چې ښوونځي ته ځمه هلته رڼا زده کوم زه پېژنده د ځان بل د الله زده کوم دين باندې ځان پوهوم پنځه بناه زده کوم قدر د مور زده کوم حق د بابا زده کوم چې پيغمبر مو څوک و؟ هلته…