Browsing Category

شعرونه او لنډۍ

غزل

د دې مرغۍ سترګو کې نم پاتې دی چې د رڼا په مـخ تـورتـم پـاتې دی په کې ځلیږي ستا دمـخ رنـګونه ستا د ویښتو لاندې شبنم پاتې دی څه خو په خپله یم غلام د ښکلو څه مې…

غزل

چې راته وګوري راټول شم سره بیا شاوخواه. پتنګ خو ځکه راتاویږي له رڼا شاوخواه. څاه د پلانکي صیب ده اوبه به هم هغه ترې څښي. ګرځي دي! تږي ماشومان ددغې څاه شاوخواه. د چا…

غزل

ریڼې ریڼې هندارې شي ګردجنې ،څه یې کوې. څېرې کاندي څېرو ته دروغجنې ،څه یې کوې. هی! هی!ته یې را یاده کړې او ویې نڅولم. له درد څخه مې وکړلې مننې ،څه یې کوې. د خپل…

ګلابي مرغۍ

ځئ چی د تذلیل کیسی یی خپلی ور په یادی کړو پنجو نه د مرګ یی ګلابي مرغۍ ازادی کړو ځئ چی د تعلیم او تعلم خبره عامه کړو هیلی د راتلونکي په پخه ځمکه ابادی کړو غیرو…

یوه ستوې لار

د غُربت ناځوانه درد دې هغه چارې په ما وکړې لکه تږې ، تیرې څوکې د یو تبر د ګلونو نرمو غاړو سره وکړې تا لیکلي څنګه یمه ؟ زه ښه نه یم زندګی داسې ترخه ده لکه شپه کې د…

د مینې مدرسی کې

ستا په غم چي مبتـــلا شوم له راحت ځینــــي جلا شوم چي می سر په محــبت شو په بازار کو څو رسوا شوم ســـــتا د میني مدرسې کي د دردو ســـره آشــنــا شوم رغیدل اوس زمـــــــا نشته…

غزل

کله زه د خلکو خولو کې، کله ته د خلکو خولو کې خدایه شنه کړې له دې وروسته، تور ویښته د خلکو خولو کې د انسان د خولې له زهرو ، هیڅ انسان نه دی وتلی چا لیدلي دي جانانه، د…

«میړه او نامیړه»

چې په خټه کې و نه لري جوهر هغه مه شمېره د بدې ورځې نر چې په وینه کې يې نه وي د هوډ تومنه د هغه په مټو مه کوه باور سر کدو دَی چې مېړانه په کې نه‌وي د مېړانې تول ټاکي…