شعرونه او لنډۍ

چي لیری له کینــــــی شي ، تیاره زړونه هم روښان په ، معرفت شي ،ضــــمیرونه چي د نفس له غلامئ څـــــخه آزاد شــــو په همت باندی مـــهار کړو ، خپل نفسونه تر څو راشو په قطــــار…

روغ آواز، په ”ماته شپېلۍ“ کې څه غواړي”پسرلیه“ د ځوانی ځوانه غزل له ما نور مي لکه ماته شپېلۍ زړه کې نوا کښېنسته د انسان د دروني درد د فغان چیغه د خاموش دستور له شرمه د هنر…

ياره ټوپک دې په چا خرڅ کړه ‏رباب پرې واخله غږ د امن ترې راځینه   زما د ښار جینکۍ ژاړي د ښوونځي دروازې چا تړلې دینه   ښه په اخلاص به خولگۍ ورکړم ‏روژه دې ماته شي شپـیته به…

د اوښکو پر ښار راغلم شاهکور ړنگ و د گودر سپینو تیږو د منګېو پر کودڼو اوښکې وېشلې           د موسکا پر مزار                  مړاوي گلونه پراته وو.                      …

‎ ‎ما تر کابله بوځه ‎د مینې ښار ته ‎د سرکشې هیلې ښار ته ‎کابل زما غوندې ‎چې درد یې څاڅي له هره رګه ‎نه چا ور خپل کړ نه بیخي پردی شو ‎نه چا تعریف کړ، نه چا وپېژانده ‎کابل چې…

شاه غالي ړنگ دي بېکوره یم مودې وشوې چې ستاسو په ښار کې        لکه پښتون               د سترگو اغزی یم.                کابل   ***************************************

عموماً د پښتو شفاهي منظوم ادبیات په دوو ډلو ویشل کېږي. (عامې سندرې او خاصې سندرې) د عامو سندرو ویوونکي نه دي معلوم خو برعکس په ټول ولس پورې اړه لري.  څو مثالونه یې: لنډۍ، سروکی،…

زه کلــــيوال ومــه د ښــار دې کړمـه ســاده پاده ومــه هوښـيار دې کړمـه زه پټى سترګـي ګرځــيدمـــه قـربان ويـده ويـده ومـــــه بيدار دې کړمـه لاهـو په سـيند دې…

دا یو څو ګوټه شراب کړه پېرزو په ما خراب دوه پیالې پستې سینې جلوه ګرې له مهتاب داغ د لمس پرې مروارې نازکي د سور ګلاب ورځ د شړکنده باران که ګټې مستې! ثواب…

زياتي مې خپلو ارمانونو باندې ننګ نه شي په دې پوهېږمه چې تا سره مې جنګ نه شي که د درخو د مړوندو د بنګړو شرنګ نه شي دلته به بيا د آدم خان د رباب ترنګ نه شي د پاچايانو…