حسنا توخی

د ښځې تورې سترګې له حیرانتیا ډکې وې، زاهد د هغې سور پاسپورټ (له هیواده بهر ته د بیرته تللو اسناد) لومړی څیرې او بیا یې مردارې ویالې ته ور ګوزار کړه، مخ یې سور اوښتی وو، په غوسه یې درې له کرکې ډکې کلمې وویلې: ته طلاقه یې! د هغې شونډې…

سترګې یې رڼې کړې، خړ څادر يې له ځانه لېرې کړ، تیاره وه، د سپوږمئ رڼا کوټې غولي ته لوېدلې وه، له ځایه پاڅېد، کړکۍ خلاصه وه، سپینه پرده باد رپوله، کړپ شو، ګونځې لاس یې د کړکۍ په لاستي و، باد ورک شو راوګرځيد، دروازې په لور روان شو، کوشکن…

نجلۍ خپل غټ ټیکری په سر سم کړ، تندی یې ګونځې و، له کوره یې زړه ډاډه و، چې څوک نشته، تر دروازې یې سر وایست، په سپېره ډاګ کې لېرې ځای، ځای خړ کورونه تر سترګو کېدل، د اوړي تود لمر د هغې شنې سترګې وبرېښولې، مخامخ په وره کې ولاړ ځوان هلک ته یې…