Browsing Category

شعرونه او لنډۍ

غزل

پل پر پل ګورمه لاره خو ته نه لا دې پوښتمه هينداره خوته نه يې چا وې ډک زړونه تشېږي په ويلو زه ګيلو نه يم سرشاره خو ته نه يې د سپېدو سره وعدې به شوې تر…

مکتبۍ

مورې کميس کې مې پاولي مه ټومبه! غږ يې زما په زړه کې هيلې وژني زه عادت شوې د مکتب ساده جامو کې يمه که د پاوليو له شوخۍ سره دې روږدې کړمه که د ژوند دغسې مستۍ سره…

برگشت تاریخ

خوانده بودم که تاریخ برنمیگردد ... نیرو های مؤلد رشد میابند و این رشد ، مناسبات کهنه ای اجتماعی را ، دگرگون میسازد                 ********* همه به بالیدن نیروها دل بسته…

غزل

د شپې له ډاره مې ډيوه مړه کړه ما ځان ته خپله حوصله مړه کړه لمر راسره دی پرې هر څه کوی شم راته ونه وايې؛ چې شپه مړه کړه ته چې ولاړ يې، دلته هم رڼا وه دلته…

بُهتان

څـیري ګریـوان ریـښې ریـښې سـوزم د چـا پــه ځـان لـمـــبې لـمـبې سـوزم د یـو مغــرور او بـې خـبر مـیـنـه کـې پـه ټــول جـهـان بـې وسـیـلې ســوزم نـه يي زړه…

غزل

تر ځان په عمر شل کاله واړه ته ناسته وه د تېر انقلاب کونډه وه لېوره ته ناسته وه هم ناسته وه پر بنو هم زاړه ته ناسته وه خو دا چې پښتنه وه پښتانه ته ناسته وه…

منی

د نوي مني لمړی باران دی آسمان خپه دی زړګی یې وران دی تېر پسرلی یې په زړه ارمان دی چې څنګه تېر شو او اوس خزان دی آسمان خپه دی آسمان راګوري آسمان حیران دی آسمان خپه دی…

غزل

د سکروټو په غره وختل خمار مست دې کلبه کې هم خمان مست هم میخوار مست چې په سپينو یې ګټل په تورو باخت وي داسې دو کې ډیر ښاغلي په قمار مست که خمان د میکدې مستانو مات کړل بیا به …

«پښتون»

زه یو آواره، یو سرگردان او یو پښتون یمه زه د ژوندانه د ویر شپیلۍ د غمو یون یمه یو ځلې سکندر زما هیواد تر پښو لاندې که بل وارې عربو بې کلتوره بې وطنه کړم وروسته بیا…