منتظره ونه
منتظره ونه
(۱)
پښې مې کلکې
ځمکه کې ښخي
دومره ساړه دي
باور مې نه شي
چې دغه ځای کې
څه موده مخکې
ژوند په نڅا و
دومره تیاره ده
چې هر څه پرېږده
د برېښنا پړک هم
له اسمان تللی
د باد څپې مې
لغړ بدن ته
د واورې څاڅکي
داسې راشیندي
لکه…