جلال امرخیل

د لوپټې سره دې ونیوې په خوله کې ګوتې ځار دې له شرمه نور مې مه وهه په زړه کې ګوتې ما ستا د زلفو په تارونو باندې وتړلې زما له ګوتو ښویېدې په بارانه کې ګوتې ډیرې زما د نیټې کرښې په کې څه له کاږې درنه به پاتې شي جینۍ په دیواله کې ګوتې د…

د حالاتو پېچ و خم سړی خراب کړي کله کله د چا غم سړی خراب کړي جنتونه يې له سره صدقه کړي غنمرنګ لکه ادم سړی خراب کړي جينکۍ لکه د شنو بنګو پيالې دي دروند ، پښتون او محترم سړی خراب کړي محبت د يوې داسې بلا نوم دی هم ژوندی کړي…