Browsing Category
شعرونه او لنډۍ
غزل
حواس خواره واره دي خپلې ګوتې خورم اوهو
زه چرته تلم ای های؟ او کوم طرفته ځم اوهو
د چغو موډ کې یمه، فلج مې شو اعصاب، حد دی
درد په سینه کې دی، خو لاس مې په خوله ږدم…
انتظار
انتظار
ورځ ګونګۍ ده
او شپه
هغه وزر پرانیستې مرغۍ ده
چې د شور او فریاد
فضا یې په سر اخیستې
تنهایي هغه رنگ الوتې پېغله ده
چې ځمکې ته په راتلو
پر زړه یې وېرې لاس ایښی دی…
دهرې ټپې شاته يوه كيسه شته
دپښتو ټپه دپښتو ادبياتو اوفرهنگ يوه ستر سوغات دى . دا سوغات هم پښتو ژبه له نورو هغو بيلوي او هم ورته امتياز وركوي . پښتو ټپه بايد يوازې ديو ساده شعر او كلام او يا عبارت په توگه…
د سید عبید الله نادر څو څلوریځې
د عمرونو سټړی
له رنځونو او دردونو یمه، ستړی
د کلونو او عمرونو یمـــه، ستړی
د نیستۍ د سـختو لارو، لاروی یم
له منزل د عـدمونویـمه، ســــتړی
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»…
ټپې د پښتو ژبې لرغونی شفاهي ادب
د تـنبل غــږ دې لـيـونـی کـــړم
خاورې دې مـه شه د اوږدو ګوتو سرونه
ټپې د پښتو ژبې لرغونی شفاهي ادب دی، ټپي د خپل طبیعي جوړښت، روانتیا، عاطفې او نفسیاتي انځورونو له مخې په ژبه کې…
بادونه
درختي مغزي ښوروي.
د څڼو شنه تارونه لاندي لوېږي.
د ځمکي مخ په دوړو ښه وموږي.
بیايې په بل تاو کې څنډي ګردونه.
ډبري وڅخوي له خپله ځایه.
کله شرنګی سي سره وجنګېږي.
یو د بل سر په…
غزل
چې د توپان غوغا شوه ټول وو لکه خلي غلي
چا کاوه خيال چې دومره ژر به شي ښاغلي غلي؟
غرق چې په چيغو سمندر کړو ابشارونه نه شوو
شمې وو، موږ تر مرگه وسوځېدو غلي غلي
د بغاوت غږ د منصور…
د تن غونچه
وړاندې له هغې چې د ښار د بڼ د سروګلونو،
د سا ګامونه...،
د ټيک ټاکونو... ،
د اهتزاز د امتداد له شېبو وروبې ته،
زما د خیال د الوتکې د وزر سېوری د تا پر سېورې وغوړېده.…
بختور اختر
نه دا سیل وای نه دا خوند وی
نه د بل په خوښه ژوند وی
د ښکلا په اور ستي وی
نه دا بی روحه هستي وی
د کنړ د سیند مستي وی
راکی مینه پرستي وی
په ګودر باندی می لار وی
د منګو سره…
غزل
راغلو دلته راغلو په تا پسې مو پلونه دلته راغلو
ته چې تل اوډر یې نو هسې بیا ژوندونه دلته راغلو
ښه یې دلته ښه یې موږ مړه یو اضطرابه! چې ته نه یې
تاته ګوره تاته په شور…