Browsing Category
شعرونه او لنډۍ
ای میهن زیبای من
ای میهن زیبا من
چه شد روز نوروز تو در بهاران
چه شد آن بوستان پرګل دربهاران
لاله دشت شادیان تو زخون پرشده
کنبد کبود روضه علی صدای ندارد
چه شد آن مرادان مست سلحشور تو
چه شد…
غزل
د نیستۍ راباندې زور و نه مې ورور و نه مې خور وه
زندګۍ نه مې زړه تور و نه مې ورور و نه مې خور وه
چې سپرلی وم نو پردو به هم ژوندون ژوندون کولو
چې ژوندون راباندې اور و نه مې ورور…
سزا
همیش ستړی، تل بیخوبه،
لالهانده، لالهانده،
زندګي هم عجیبه ده
نیمه ورځ ده نیمه شپه ده
څه پیچلې فلسفه ده!
د جانان وجود رڼا ده
په دې ټول جهان خوره ده
د ښایست په میخانه…
د خوشالخان خټک یو نستلژیک غزل
د خوشالخان خټک یو نستلژیک غزل
خوشال پوهنه
اشعار
۴۳
ابـــاســیــنــد وتــــــه نـــاره وکـــړه پـــه زوره
ولـــنـــډي تـــــه ویــــنــــا ووایـــه حــلــیــمـــه
گوندې…
بیرغ
بیرغ
***
ما په اوږو مه اچوئ
ما په سینو مه ټومبئ
زما په تور سره زرغونه وجود کې
د حماسو سیندونه
دنمایش په تورو ولې وژنئ؟
ستاسې له دغې مینې
یو نه
یو زر ځلې مننه کوم
مګر د…
ویلې ویلې
"مځكه سخته، آسمان ليرې"، زه ترمنځه ويلې ويلې
اوښکې ورانې گریوان څیرې، زه تر منځه ويلې ويلې
"هم مي ووژني پخپله، هم په ما باندي ژړا كا"
د ژړاوو د شوگيرې، زه تر منځه ويلې ويلې…
غزل
د خلکو ډېوې بلي زما مړې شي چې ماشام شي
ژوندون به هم اخر لکه یو ستړی خیال تمام شي
تنکۍ ځوانۍ مې سپارم د سرو' اورنو غیږ ته
تنها ګوشه کې ژاړم. د یار خدای (ج) زده چې راپام شي
د…
غزل
اننګو کې دې راشنه کړم د بوسې چې ګلابونه
ته مې پرېږده چې ورېږم بارانونه بارانونه
د ماښام په تاریکه کې چې همېش راته یادېږي
پر ما شپې روڼول غواړي هېروي رانه خوبونه
چې بیا بیا…
غزل
ما ستا په چم ستا د سکوت ترجماني کړې ده
ما د غزل دفن په ژبه فنکاري کړې ده
د ښائيستونو د مالک په دې هنر او تدبير
هرڅه يې جوړکړوخو پر تاباندې خواري کړې ده
قسم مې مات کړو…
مینه
هغې وې مينه يو ګل دى
اوس تازه وي، اوس پناه شي
ما وې يو ګل چې شي مړاوى
سل ګلونه ترې پيدا شي
هغې وې مينه ده اور
سړى وسېزي پنا شي
ما وې اور چې چرته بل شي
جهان ګرم شي رڼا شي…