Browsing Category

شېبه ګهیځ

غزل

سترګو کې مې نم دی ځکه ژاړمه زړه باندې مې غم دی ځکه ژاړمه یو څوک هم صحیح پکې پیدا نه شو دا څنګه عالم دی ځکه ژاړمه نه پریږدي چې جوړ مو شي ښایسته کابل دوی کړی قسم دی ځکه…

غزل

غــــــزل هسې نه وځي خپلې ساه ته چغې نه وهمه زه خو په دغې وجهـې تــا ته چغې نه وهمه توره تــــیاره به په همـــدغې بهانــې وژنمه ځکــــه خامـــوشه یم رڼـا ته چغې نه وهمه زه…

د ادب ستر لاروی

یون چې سپینې سپینې وایي سر به وخوري خبر نه دی چې لا اوس هم انقلاب دی شعر د ژبې د ګرامري او نحوي قوانینو څخه بغاوت دی. شاعر هغه څوک دی، چې د خپل احساس د افادې لپاره ورته د…

وختونه او بادونه

زر وشېندل شو، د ونې غېږه خالي شوه، خپله شتمنې یې هم وبایله، هوا ته ګورم، باد نا کرار دی، باد هغه ونه په ملا قاتوي چې ځواک یې نشته او د هغې ونې ښاخونه په یو بل کې تاووي چې پرون یې…

غزل

عجیبه غوندې مستي هم ضروري وي خپل هېواد کې زنده ګي هم ضروري وي د دنیا او اخرت ثواب همدا دی ملک پښتون دی ازادي هم ضروري وي ستا د پریکړې کلمه منلې نه شم پښتنه یم سر زوري هم…

څرخیدونکي حلقې

څرخیدونکي حلقې څرخیدونکي حلقې اوس هم څرخي خو زه،  زه او زما د ژوند حلقې همغاسې پخپل ځای ولاړې یو په ځیر سره هغه تلونکې اوبه، هغه روښنایي، د اسمان له نا پیدا سوریو دا پیدا…

غزل

رڼا په څو ده سـينګار شـــوې دا تــيـــاره په څوده ده دغــــه ښــــار دهغه کــلي دا کيــسه پــه څوده اي د ړندو ستـرګو خاونــده دوکــــان داره خانـــه! زه کـــتابونـــه لولـــم…

غزل

سیند غوندې بهېږي پرې پوهېږې نه عمر دی تیرېږي پرې پوهېږې نه کله چې دوره د ځوانۍ تیره شوه لږ به دې یادېږي پرې پوهېږې نه نیم عمر په خوب نیم په خندا به ځي ورځې دې کمېږي پرې…

کله ښه شي کله بد

دنیا داسې یو کتاب دی کله ښه شي کله بد هره پاڼه یې حساب دی کله ښه شي کله بد هر ګړۍ یې لیک د کاڼو هر ساعت یې یادښتونه په لحد کې سوال و ځواب دی کله ښه شي کله بد د ریان، حـــــورو…

یه بارانه

یه بارانه! ښکلوې مې، ښکلوې مې نازوې مې، نازوې مې په یوه سا مې له غبرګو اننګو نه خدایزده څو مچکې اخلې اخی ټول وجود مې ريږدي له ساړو نه، ستا وړو وړو مچونه دومره مینه؟ دومره…