Browsing Category
لنډې کیسې
پېغلتوب / ضمیر ساپی
سهار مهال دروازه وشړنګېده، سپینږیري بابا په رېږدېدلو اندامونو پرانېستله چې گوري د درې کسانو په منځ کې ببر سر، تورې سترګې، څیرې گرېوان او پایڅه کشال کس بابا ته له سلام سره سم په…
ته دلته/ محمد نسیم مومند
د لیرې نه مې سترګې ورباندې ولګیدې د بیک نه یې اینه را ویسته خپل اوربل یې جوړ کړ نا څاپه یې ماته را پام شو په بیړه یې د دهلیز منځ ته ځات را ورسوی ښه راته نژدې ودریدل نن یې د دنګې…
د یوې افغان کورنۍ د کډوالېدو کیسه
-محمد قسیم ځير
ټوله شپه مې خوب ونه کړ، اوښتم او راوښتم به، داسې وم لکه په ستنو چې ملاست یم، کور کې یو هم کله چې ویده شوی نه و. سترګې به مې لا نه وې ورغلې چې ببو راته د اوداسه…
له بې ساه سره خبرې(لنډه کیسه)
حیات ژوند-
ــ… نو دلته له څو کالو راهیسې ولاړ یې؟
ــ له کومې چې خلق شوی یم.
ــ زړه به دې تنګ وي؟
ــ ښايي. موږ له دوه حالاتو نه بهر نه اوسو، که دواړه وازمایو، پر دواړو به ښه…
د خندا ارمان – لنډه کیسه /محمد نعمان دوست
په دواړو منګولو یې د اوږو سرونه ور ټینګ کړل او بیا یې داسې ټکانونه ورکړل لکه د کور ټولې ښیښې چې یې ماتې کړي وي. د سترګو کاسو ته یې تروې اوبه ور ننوتې، پوزه یې کش کړه او ویل یې:…
لنډه کیسه -هلته هم ستغې سپورې/ خوشال مزاروال
له لږې شیبې وروسته دینو ګل په خپل نوي کور کې سترګې غړوي. څلورو خواوو ته په څکو ګوري. تندی یې تریوییږي. نورې ګونځې او موړې په کې راټوکیږي. کور ورته لنډ تنګ او زړه تنګی برېښي. د تسپو…
لنډه کیسه، امریکایي سپي، روسي ځنځیرونه؟!
-خالق رشید
پوره دوه ساعت مو په هوايي ډګر کې لارڅار وکړ، په ښارکې ټولو درګرده همدا ویل چې ناوخته نه شي ،ځکه چې بیا به د ماما زوی خپه وي او یا به وایي چې زما…
سـوله/ نورالله غازي
زما د ۲۰۱۸ کال اخیري کیسه
سړي له څادره د واښو پنډ په انګړ کې واچاوه، څادر یې په ښي لاس وڅنډه، له عادت سره سم یې ګډ وډ او اوږد پر چپه اوږه واچاوه، کوټې ته ننوت،…
د نیمګړې مینې ارمان / صالح خان مومند
ډېر ستړی وم ویل مې راځه نن شپه به وخته ویده شم سترګې مې لا پټې نه وې، چې زنګ راغی مبایل مې راواخیست اوکي مې کړ او هلو آواز مې کړ زما د هلو سره موبایل قطع شو . مبایل ته مې وکتل چې د…
مکاره ښځه / م امین امین
د لرګیو په وچو ښاخونو پسې،په بیړه بیړه د یوې هسکې ونې سر ته پورته شوم، له ستړیا مې د یوۀ مظبوط ښاخ ډَډ ته تکیه وکړه.
تر ونې لاندې یوه ښځه هم په لرګیو پسې ګرځېدله.
یو دنګ سورمخی…