نور محمد لاهو

زړه مې بیا په هغه چا پسې خپه دی چې شین غږ یې ، شنه سهار کې د مرغیو د سندرو په څير خوږ دی پر تنکۍ او نارنجي لمن یې پاڼې د زعفرانو لکه شنې شنې رنا ګانې ، راشنې کیږي زړه مې بیا په هغه چا پسې خپه دی چې د مینې د خندا په تازه…

تباشیري ګلان ستا د سترګومعلم ماته فقط دومره لیک لوست وښود چې یوازې ښکلی نوم دې لکه ګُل په تباشیر د ښار په ټولو وچو ونو ولیکای شم د هر ګل په بَکره پاڼه ستا د شوندو شیریني او سره رڼا هم اوس لوستای شم ** * * * بل مې دا هم…

چې په تا باندې مین شوم ناآشنا ژبې مې زده کړې نیمه شپه دجیرجیرکو په سندرو ټول پوهیږم چې په تا یم مین شوی دیوې ګلابي پیغلې سرې مڼې ته مې هم غاښ وروړی نه دی نه مې هم دچاله سترګونه یوغړپ شراب نوشلي نه مې هم دچا دلاس مړاوې تودوخه…

هغه ورځې مې یادیږي چې به دوه مرغان جوړه شول یوه ښاخ کې په مښوکویې یوبل باندې شیندلی رڼاګانې باد له لیرې لکه سپين آس شیشنېدلو ستا ټیکری یې و په لاس کې لکه سور رنګ ویلې شوی هغه ورځې مې یادیږي چې سپوږمۍ درپسې مړه وه ستاد دنګې…

او که اور چیرې غوسه کې د ځنګله په دنګ قامت خپل نارنجي لاسونه تاو کا د مارغانو خوږې میندې به د خپلو ماشومانو د شنو چیغو هغه سوې موسیقي له خپلو سترګو څنګه توږي چې د تګ په وخت ترې اور کې هیره شوې ؟ + + + + او د هغې تنکۍ ونې په…

ستا لاسونه مې خوښیږي ستا لاسونه لکه غټې سرې مڼې د خوږ ښایست او مینې بوی کا * * * ** ستا د لاس ښایسته ګوتو لکه دوه مستو پیغلوټو باغوانانو زما تن باندې یی یو اوړی تودوخه وکرله * * * * * او ستا شونډې د انګور د طلايی نیشې…

د یو چا د غږ راوي آیا ته په دې خبر وې ؟ ته له مخکې لیکل شوی زوړ کتاب یې لیکوالان یې درمعلوم دي ؟ ستا په پاڼو ستا د غږ یوسپین انځورهم ستاپه ګوتو باندې نه دې رسم شوی ستا دذهن په البوم کې یو تصویرهم ستا…

د شونډو عطر چې دې وخندل د شونډو سره رڼا دې د ګلونو سپینو پاڼو کې اوبه شوه له یوې مخې د ونو شنه لاسونه شیرچايی شول او د غږ په اوریدو دې د غوټیو په سرو شونډو زنګ وهلی قُفل مات شو د عطرونو زړې پیغلې ټولې ووتې بربنډې * **…

ژوند د باد سپینه لمن کې راایسار یوښکلی بوی دسرې مڼې دی یو احسان اوامانت د تورې شپې د رڼا ګانو په ښایست دی های افسوس ! د بنیادم د مجبور روح بې ګوتو لاس زیرمه کولی زمان نشي په قفس کې + + + + یوه ورځ به هریوخپله مخه نیسي…

ته ښځینه رنګ یې د سرو زرو ته د جنت دیوه نوي ټوکیدلي ګل له شونډو څڅیدلې هغه رنګ وې چې د خدای نقاشو ګوتو ترې د حورې ښایست جوړ کړ بیا یې ماته دې نړۍ ته راوستلې ترتا مخکې ټول رنګونه تور اوسپين و ته چې راغلې دا نړۍ ټوله رنګه شوه چې…