عبدالباري جهاني

د نن پوښتنه مه کوه پر مېنه مي اور بل دی سوځلی مي باروتو د تنکۍ حوري اوربل دی ناسیاله دی که سیال دی زموږ انګړ یې دی نیولی لمبو ته یې سپارلی بدخشان دی که کابل دی تر څو به له پردیو ګیله مني لرو ژبي چي ورور مي د خورلڼي ناوکۍ د…

ښځه یم کمزورې نه یم زه نغمه یمه د میني زه زینت د دې جهان یم زه همزولې د ښکلا یم زه له میني د سبحان یم چي زه نه یم رنګ به نه وي چي زه نه یم هنر نسته چي زه نه یم هستي ختمه چي زه نه یم بشر نسته زه خالق د هری میني ملکه د هر داستان یم…

مځکه هغه سوزي چي اور پر بل وي یو ګیدړ وو ډېر چالاکه په ځغستا وو هم د زرکو هم د سوی په ځان بلا وو د ښکاریانو له دامونو غورځېدلی د خوني زمري له خولې وو تښتېدلی په ټولۍ د ګیدړانو کي غښتلی هر یو مکر یې جلاوو آزمېیلی یوه…

په توبه توبه زاهد کړمه مجبوره کنه ولي به مي شپه وړلای مخموره محتسبه جنتی ستا دي روزي سي د شیدو پر ویاله ناسته سپینه حوره ملاجان وايی وېشونه ازلي دي زموږ یې خټه ده اغږلې له تنوره د لوګي په څېر به ورک سي په خپل ځان کي چي…

( د اجمل اند د یوه ښکلي نظم په جواب کي) زه دي هم یمه ملګری ما هم بوزه هغه ښارته چي په خوب کي دي لیدلی هغه ځای چي تا یې کړي دي نکلونه دلته چا په ویښه نه دی ازمېیلی دلته خلک په پردي آذان ویښیږي چا د خپل بلال ږغ نه دی اورېدلی سپېده…

له پردیو پسرلیو خپل بهار ته غزل لیکم مستۍ ځه الله دي مل سه، نن خُمار ته غزل لیکم هر منزل ته ژړومه خپل پردېس خوږمن کلونه انارګل ته سجدې وړمه، کندهار ته غزل لیکم د شمشاد له هسکو څوکو، د کنړ له مسته سینده د نارنج د ګل پر پاڼو،…

له پردیو پسرلیو خپل بهار ته غزل لیکم مستۍ ځه الله دي مل سه نن خُمار ته غزل لیکم هر منزل ته ژړومه خپل پردیس خوږمن کلونه انارګل ته سجدې وړمه کندهار ته غزل لیکم د شمشاد له هسکو څوکو د کنړ له مسته سینده د نارنج د ګل پر پاڼو ننګرهار ته…

ازل دښمن دی د مظلومانو هم د پسونو هم د هوسیانو یا یې په برخه د لېوه داړي یا به چړې وي د قصابانو ×××× چي یې تباه سول کلي کورونه چي یې قربان کړل خپل اولادونه چی یې ځانونه مرګي ته سپر کړل نه یې جنډۍ سته نه یې قبرونه ××××× هغوی چي…

ژوند دي له اوره په لمبه ویاړې محفل ته خاندې پخپله ژاړې شپه تر سهاره پر لمبو ګرځې پتنګه وایه ته څشي غواړې ×××××× ژوندون که بد وي که ښه تیریږي یوازي نوم دی چي پاته کیږي اغزي که تخم د سروګلونو چي دي کرلي درته رسیږي…

بیا پر مځکه باران اوري د اورونو مځکه رېږدي له هیبته د ټانکونو بیا له قهره د تزار سوځي ښارونه بیا اوتر لېوني ګرځي اولسونه نړیوال په رډو سترګو ورته ګوري پر اوکراین د سرو سکروټو باران اوري ړوند په سترګو عدالت او قضاوت دی…