Browsing Category

شعرونه او لنډۍ

پند زنده گانی

سر اسپ جوانی سوار بودم نی در پروایی خود ونه درغم یار بودم چنان در دشت زنده گانی میدواندم که گر رستم بنزدم آمدی میخواندم چنان اسپ نازنینم در تاخت وتازبود که همچو شیرو عقابی…

غزل

نن یې راته وخندل او نن یې سور ګلاب راکړ خلکو مبارک مې شه! یو چا راته ځواب راکړ ځم چې دغه ټوله میخانه په ګډا راولم شور یې د ځوانۍ راوړ او سوز یې د رباب راکړ ما چې به…

راځه چې په هوا شو

باد یو بې سازه مست عاشق او نڅاګر دی پسرلی دی د مڼو شیرچايي څانګې یې له ګوتو رانیولي چې وناڅي باد له ازله شرابي دې غواړي دا د دنیا خلک سره یوځای ونڅيږي باد د خدای…

ښکلیه

 کوم یو حـسـن چې درکړی خالق زما دی  انـځـور گـر درته لـه ورایه په سودا دی  سـتـا د حسن د زیــارت ملنگان ډیـر دي  کـه په سمه که په غر دی مجنون ستا دی  د جهان بلبلان واړه…

غزل

را مې شه قربان، غيږې تۀ مۀ ژاړه رنګ دې دنداسې پۀ بلۀ واړوه مه! پرېږده، چې مينه دې دبل چا شي ټولې ښاريې په بله واړوه لاسونه د جبر کړئ ماتې که لويې فاصلې په بله…

غزل

پړک چی د بريښنا شی وايی تندر به راولويږی ښکته که رڼا شی وايی تندر به راولويږی ماته ښاپيری ځکه تروه ټنډه راګوری که سپينه په خندا شی وايی تندر به راولويږی څوک چی د مکتب…

بیا بل ځوان له کلی ووت

د حسرت تیارې خپرې شوې، بيا بل ځوان له کلی ووت د خـوښـيـو شــيـبې لاړې، پـه ارمـان له کـلی ووت چې په جګـو شملو مست ول، نن هغه زلمي وتلـي د پردی ښار په کوڅو کي،  لالـهـاند له …

غزل

خاوره د وجود مې واخلي بت مې کړي بګوان مې کړي سل ځلې مې جوړ کړي په شیبه کې بیرته وران مې کړي دپ د ګونګي غږ یمه له ځانه راوتی نه شم تاو مې کړي په سرو شونډو او خپور لکه آذان…

غزل

هغه دوې مینې ته لیوالې ښکارېدې خو نه وې هسې له لرې کلیوالې ښکارېدې خو نه وې د هغه کلي په ښایست خطا وتلي وو موږ په چینارونو کې یې ځالې ښکارېدې خو نه وې نه غرڅنۍ…