صدیق کاوون

بيا قاصد د نوروز راغی، بيا دوران شو د مستيو بيا گلمخی ساقي وېشي، شنه صهبا د پسرليو د گلابو عطر ووري، د غوټيو له گرېوانه وچو لښتو په غوږو کړې، غوږوالۍ د چنبېليو د سپېرې دښتې گلانو، نوروزي جنډې کړې پورته پر شنو تالو شولې…

د نوي پسرلي، نوي کال او نوې پېړۍ د پيل په پلمه : ساه د پسرليو په خړو دښتو وغوړېده ساه د پسرليو بلېږي په بيديا کې څراغونه د رېديو د دښتې گرېوان ښکلی شو د پرخې په غميو د مينې نغمې راوړې په وزرونو کې مرغيو وږمې زلفې خورې کړې په…

کور دې ګډ شه استعماره ستمګره د سرو وینو دوکانداره ستمګره د غوټیو د موسکا خوني قاتله د وحشي بادونو یاره،ستمګره ***** دا وطن به بیا آزاد وي ته به نه یې مختورن به استبداد وي ته به نه یې سره ګلونه به پر شنو دښتو غوړيږي دا غمجن انسان…