Browsing Category

شعرونه او لنډۍ

غزل

زه غزل درته لیکمه ته به نه وایې بل چاته زه به ستا یم ته به زما یې حال به نه وایو مُلا ته تر منزله به مزل وي پور دي پاته پر ازل وي موږ به ځو کاروان به درومي سپي دي خوشي وي…

غزل

پـرهــــــــــــــر دي پـۀ ازغـي چـرتـه ګنـډلـې دې کـه نـه دي د اُور د پـاســــــــــــــــــــه اُور دې لګـولـې دې که نـه دي کـــــــــــراره نيمـه شپـه ده او پـۀ شـور…

غزل

ما دې د تلو او د بیلتون تجربه نه وه کړې ګرانې! په اور مې د ژوندون تجربه نه وه کړې ګناه منم، زه ملامت یم ، ما دې ناز وانه خیست ما دې د سترګو د افسون تجربه نه وه کړې…

 هایکو

د جنګ په اورکی سوزی ښکلي ګلان ماشومان لکه زوزان ماشومان چی چیرته جنګ وی هلته دې  مـلائیـکې  په کار چی ماشومان وژغوري === چی پسرلی عاشق شي زیړ شي خزان جوړیږی ورنه ارمان…

ماته بېړۍ

تصوير د تصور کې دې اسمان پورې رسېږم چې شمېرم دې خالونه کهکشان پورې رسېږم کاسه په لاس ځنځير د ميخانې په در وهمه وزرو د خمار کې مې جانان پورې رسېږم رقيبه! څيروم…

غزل

په تصویر کې د پراته سړي ناره ده زندګي څه ده؟خو دغه ډرامه ده که د ټول جهان ښکلا شي سره جمع بیا به هم وایم هغه خو نو هغه ده "درک"د عرش تر سیوري لاندې یو جومات دی…

غزل

یو بل ته چې خدای په امان ووایو بیا کلیمې ولې پر ځان ووایو؟ ګران یې ژونده! زده به نه شې ټول عمر ډېر که دې د ستړیو ګردان ووایو زړه او روح وړیا پکې خوشاله کړو…