غسان او غاده

غاده السمان غسان کنفاني ته وايي:

زه پوهېږم چې ته مې يادوې،
خو ما پسې نه ګرځې.
پوهېږم چې مینه راسره لرې،
خو هېڅکله یې نه راته وایي.
ته به همداسې پاتې شې
ستا دا چوپتيا به ما ووژني.

غسان کنفاني په ځواب کې وايي:

خو زه لږ تر لږه په یوه خبره ډاډه یم
هغه ارزښت چې ته یې زما په ژوند او زړه کې لرې.
زما دننه هر څه په تنده او شوق تا ته مخه کوي،
خو زما بڼه هماغسې ارامه، بې‌تغییره ښکاري.

غاده السمان وایي:

څنګه دې هېر کړم؟
چې مینه مې له تا سره یو ځل شریکه کړې او مرګ بار بار.

غسان کفناني وایي:

تا ته بېرته درځم،
لکه هغه یتیم چې د خپلې وروستۍ پناه دروازې ټکوي.
او زه به تل، بیا بیا، ستا پر لور ستنېږم.

 ﺗَﻘﻮلُ ﻏﺎدةُﺍﻟﺴَّﻤّﺎﻥ ﻟِﻐَﺴّﺎن ﻛﻨﻔﺎﻧﻲ:

أﻋﻠَﻢُ ﺃﻧَّﻚ ﺗَﻔﺘَﻘﺪُﻧﻲﻟﻜﻨَّﻚ َﻻ ﺗَﺒﺤَﺚُ ﻋﻨّﻲ؛وَ ﺇﻧَّﻚَ ﺗُﺤِﺒُّﻨﻲ وَ ﻻ ﺗﺨﺒﺮُﻧﻲ؛وَ ﺳَﺘَﻈِﻞُّ ﻛَﻤﺎ ﺃﻧﺖ..ﺻُﻤﺘُﻚَ ﻳَﻘﺘُﻠُﻨﻲ.

ﻳَﺮِدُّ ﻏﺴّﺎن:

وﻟﻜﻨَّﻨﻲ ﻣُﺘﺄﻛّﺪٌ ﻣِﻦ شئءٍ وﺍﺣﺪٍ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻷﻗَﻞِّ هُوَ ﻗﻴﻤﺘُﻚِ ﻋِﻨﺪی..ﻛُﻞُّ ﻣﺎ ﺑِﺪﺍﺧﻠﻲ ﻳَﻨﺪَﻓِﻊُ ﻟﻚِ ﺑِﺸﺮﺍهةٍ؛ ﻟﻜﻦَّ ﻣَﻨﻈﺮی ﺛﺎﺑﺖٌ.

 ﺗَﻘﻮلُ ﻏﺎدةُﺍﻟﺴَّﻤّﺎﻥ: 

كيف أنساك…وقد قاسمتك الحب مرة،والموت مرات؟

ﻳَﺮِدُّ ﻏﺴّﺎن:

إنني أعود إليكمثلما يعود اليتيم إلى ملجأه الوحيدو سأظل أعود.